عملکرد الکترومایوگرافی عضلات شانه در وضعیت های مختلف : پایان نامه کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی

هر دانشجویی که در مقطع تحصیلات تکمیلی، که شامل دوره های کارشناسی ارشد و دکتری است، مشغول به تحصیل باشد، بعد از اینکه تمام واحد های درسی تعیین شده را گذراند، موظف است برای تمام کردن دورۀ خود رساله و یا پایان نامه ای بنویسد و طی مراسمی رسمی که از قبل برنامه ریزی شده است، از آن دفاع کند و نمرۀ قبولی بگیرد. نوشتن پایان نامه برای دانشجوی کارشناسی ارشد تقریباً اولین تجربۀ علمی و پژوهشی جدی و روشمند است و دانشجو با نوشتن پایان نامه در واقع راه را برای پژوهش های بعدی اش هموار می کند. همۀ ما می دانیم که نوشتن یک پایان نامۀ خوب و دفاع کردن از آن آرزو و خواستۀ قلبی هر دانشجویی است، ولی شرایط موجود سبب شده است که متاسفانه هر روز از تعداد پایان نامه های کم نقص و خوب و استاندارد کاسته شود. همان طور که می دانید پایان نامه یا رساله نوعی پژوهش دانشگاهی است و بنابراین باید از بیشتر قواعدی که در حوزۀ پژوهش ها و تحقیقات آکادمیک وجود دارد پیروی کند و بتواند پیام خود را به گونه ای که رسا، علمی، مستدل و منطقی باشد، به مخاطبانش برساند. در همین راستا ما سعی کردیم پایان نامه های کارشناسی ارشد برتر از دانشگاه های معتبر کشور را برای کمک در نگارش پایان نامه به شما معرفی نماییم . در این قسمت پایان نامه ای با موضوع ” عملکرد الکترومایوگرافی عضلات شانه در وضعیت های مختلف ” برای شما دانشجویان ورزشکار و ورزش دوست عزیز تهیه شده است. همچنین با خواندن چکیده و فهرست می توانید با ساختار و بار علمی پایان نامه بیشتر آشنا شوید. این پایان نامه ها با دقت و وسواس خاصی توسط تیم دیجی لود تهیه و ارائه شده است تا شما دانشجویان گرامی با خیال آسوده از آنها بهره ببرید.

چکیده عملکرد الکترومایوگرافی عضلات شانه در وضعیت های مختلف

اختلالات شانه عموما بین ورزشکاران و کارگران شایع است. بیشتر همراه با آسیب عضلات روتاتورکاف میباشد. هرچند مکانیسم دقیق رفتار عضلانی در طول الویشن بالاتنه به خوبی توضیح داده نشده است. هدف مطالعه ارزیابی فعالیت الکتریکی عضلات شانه در طول دامنه متفاوت الویش شانه در سطوح ساجیتال، فرونتال و اسکپشن است.

دوازده نفر آزمودنی زن بر اساس روش دسترسی از دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا انتخاب شدند. آزمودنیها هیچ پیشینه آسیبی در پشت یا سیستم عصبی عضلانی نداشتند. میانگین سن، قد و وزن به ترتیب (کیلوگرم ۵۴/۵±۵/۷)، (سانتیمتر۱۶۲/۵±۴/۲) و (سال ۲۴/۵±۱/۶ ) بود. به منظور ارزیابی فعالیت الکتریکی عضلات یک سیستم EMG، ۱۶ کاناله با الکترودهای دوقطبی استفاده شد. الکترودها روی عضلات ذوزنقه فوقانی، ذوزنقه میانی، ذوزنقه تحتانی، دلتوئید قدامی، دلتوئید میانی، دلتوئید خلفی و فوق خاری قرار داشتند. نرخ نمونه برداری ۲۰۰۰ هرتز و در دامنه ۱۵-۵۰۰ هرتز فیلتر شد. ناچ فیلتر همچنین با فرکانس برشی ۵۰ هرتز برای برای سیگنالهای برق شهری استفاده شد.

آزمودنی در وضعیت ایستاده همراه با اکستنشن آرنج و و مفضل شانه در ۴ وضعیت صفر، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ درجه قرار داشت که در سه سطح شامل فرونتال، ساجیتال و اسکپشن عمل میکرد راست ایستاده بود. به منظور تجزیه و تحلیل آماری از SPSS-16 با خطای ۰۵/۰ استفاده شد.

شدت فعالیت عضله فوقخاری صفحه فرونتال به صورت معنی داری بیشتر از صفحات دیگر بود (p=0/006 و F=8/9) و در دلتوئید میانی نیز نتایج مشابهی مشاهده شد( p=0/001 و F=16/3)

شدت فعالیت عضله فوق خاری در زوایای مختلف تفاوت معنی داری داشت و در زاویه ۹۰ درجه بیشترین مقدار بود( P=0/00 و F=1/9). هرچند شدت فعالیت عضله فوقخاری نسبت به سایر عضلات در زاویه ۳۰ درجه صفحه فرونتال به صورت معنی داری بیشتر از شدت فعالیت سایر عضلات بود( P=0/00 و F=243/11)

شدت فعالیت عضله دلتوئید میانی در زاویه ۹۰ درجه به صورت معنی داری بیشتر از سایر عضلات بود(P=0/02 و F=14/8)

نتایج:

به منظور تفکیک عضله فوقخاری از ودیگر عضلات شانه، انقباض ایزومتریک در ۳۰ درجه آبداکشن پیشنهاد میشود. و فعالیت عضله دلتوئید میانی نسبت به سایر عضلات در ۹۰ درجه آبداکشن است.

اهداف تحقیق

۱-۴-۱-اهداف کلی:

عملکرد الکترومایوگرافی عضلات شانه در وضعیتهای مختلف

۱-۴-۲-اهداف جزئی

RMS عضلات کمربند شانه ( فوق خاری، ذوزنقه فوقانی، تحتانی، میانی و دالی قدامی، میانی و خلفی)

تعیین RMS عضلات کمربند شانه در حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی

متغیرها

۱-۵-۱- متغیرهای مستقل

حرکت آبداکشن در سه صفحه کتف، صفحه فرونتال و صفحه ساجیتال

۱-۵-۲- متغیرهای وابسته

شاخص الکترومیوگرافی RMS (Root mean square)

متغیر ذکر شده در عضلات فوقخاری، ذوزنقه و دالی میانی بررسی میشود.

فرضیه های پژوهش

۱-فعالیت عضله فوقخاری در صفحه کتف بیشترین فعالیت را خواهد داشت و در صفحه فرونتال کمترین فعالیت را خواهد داشت.

۲-فعالیت عضله فوقخاری در وضعیت ۳۰ درجه در مقایسه با وضعیتهای صفر، ۶۰، ۹۰ درجه بیشترین مقدار راخواهد داشت.

۳-عضله ذوزنقه و دلتوئید در صفحه کتف و در زاویه ۳۰ درجه آبداکشن شدت کمتری خواهد داشت.

روش تحقیق

تست در وضعیت:

آبداکشن در صفحه کتف
۲) آبداکشن درصفحه فرونتال
آبداکشن در صفحه ساجیتال

حرکت در زوایای صفر، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ درجه شانه، به صورت ایزومتریک با نگهداری یک مقاومت (معادل ۵% وزن بدن) انجام شد. هر آزمون با سه بار تکرار شد. برای جلوگیری از خستگی عضلات بین هر آزمون یک دقیقه استراحت داده شد.

برای اندازه گیری دادهها از دستگاه ۱۶-۳۰۰ EMGساخت کشور آمریکا به کار رفت و برای نرملایز کردن داده ها با استفاده از روش MVIC استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های با SPSS انجام شد.

محدودیتهای تحقیق

در دسترس نبودن شتاب سنج به منظور تعیین لحظه شروع حرکت
عدم استفاده ار الکترود سوزنی
عدم تعیین شاخص نیرو و بازوی گشتاوری
برای تعیین اعتبار, دستگاه آزمونگر ساخته، دستگاه ایزوکینتکی در دسترس نبود

سابقه و ضرورت انجام پژوهش

عموما اختلالات شانه شایع است و اغلب به علت آسیب دیدگی تاندون RC و مخصوصاً تاندون عضله فوقخاری است(ال مند و همکاران۱۹۹۰،جی اسوند و همکاران۱۹۹۸، نیر و همکاران۱۹۸۳). اساس فرض، در سنجش شناخت آسیب فوقخاری، این است که باید در درجه اول فوقخاری فعال شود که با حداقل شدت فعالیت سایر عضلاتی شانه همراه باشد.

به منظور سنجش آسیب عضله فوقخاری، برای نخستین بار توسط مونیز وجاب وضعیت ۹۰ درجه آبداکشن بازو و ۳۰ درجه هوریزنتال فلکشن در صفحه کتف که با چرخش داخلی بازو و به کار بردن مقاومت در مقابل آبداکشن پیشنهاد شد. آنها با این موقعیت آزمایشی ادعا کردند که فعالیت عضله فوقخاری را میتوان از سایر عضلات تفکیک کرد و آنرا تست Empty can (EC) نامیدند( مونیز و جاب ۱۹۸۲). با این حال برای حمایت از این نتیجه تنها سیگنالهای خام Emg را از عضلات RC، تنها در یک آزمودنی و بدون نرملایز سازی گزارش کردند.

از آنجا که در طول چرخش داخلی برجستگی بزرگ به زیر قوس آخرومی-ترقوهای برخورد میکند، 45 درجه چرخش خارجی را به جای چرخش داخلی در تست جاب به کار بردند وبه عنوان تست Full can (FC) نامیدند.آنها استدلال کردند که وضعیت FC درد کمتری را نسبت به EC برمیانگیزد و بنابراین برای عملکرد فوقخاری یک آزمایش قابل اطمینانتری است.

کلی و همکارانش بیان کردند که در این وضعیت شدت فعالیت عضله فوقخاری در تست FC وEC مشابه است.( کلی و کدرمس ۱۹۹۶).

گرچه کلی وکدرمس فعالیت ۸ عضله شانه را گزارش کردند اما آنها از گزارش سطح فعالیت نسبی بین عضله فوقخاری و دیگر عضلات شانه قصور کردند.

تا حدی بر اساس نتایج EC و FCبه صورت بالینی، برای تشخیص آسیب فوقخاری از این دو تست استفاده میشود. با این حال نتایج الکترومیوگرافی جاب و کلی دادههای کافی برای حمایت از تفکیک فعالیت عضله فوقخاری در تستهای FC و EC ارائه نکردهاند.

در واقع شواهد الکترومیوگرافی نشان میدهد که در تستهای FC و EC شدت فعالیت عضله دلتوئید بالا است(تونزند و همکاران ۱۹۹۱،مولانگل و همکاران۱۹۹۶، رینولد و همکاران۲۰۰۷). علاوه بر عضله فوقخاری (مولانگل و همکاران۱۹۹۶، رولندز و همکاران ۱۹۹۵،بیچر و همکاران۲۰۰۸)، تحتکتفی (تونزند و همکاران ۱۹۹۱، بیچرو همکاران۲۰۰۸) و دندانه ای قدامی (مولانگل و همکاران۱۹۹۶ ، بیچرو همکاران۲۰۰۸) فعال هستند.

بعد از آن در این راستا برای تعیین اعتبار آزمون تستهای FC و EC یک مطالعه جامع از فعالیتEmg عضلات شانه در طی تستهای FC و EC انجام شد.

که در این مطالعه نشان داده که در هر دو تست FC و EC عضله فوقخاری با MVC۹۰% است و فعالیت این عضله به صورت انتخابی نیست چرا که ۸ عضله دیگر هم از جمله تحتخاری، تحتکتفی ، بخش میانی ذورنقه ، بخش تحتانی ذوزنقه، دندانه ای قدامی، دلتوئید میانی، قدامی و خلفی بیش از MVC ۷۰% فعال بودند (کریگ و همکاران۲۰۰۸).

بنابراین بررسی الکترومایوگرافی، آزمایشهای FC و EC نشان میدهد علارغم اینکه وضعیتهای FC و EC میتواند برای تقویت هم زمان عضلات شانه مفید باشد این آزمایشها نمیتواند به طور انتخابی عضله فوقخاری را فعال کند و نباید به عنوان یک تست قطعی آسیب فوقخاری تفسیر شوند.

پس به منظور شناسایی آسیب عضله فوقخاری، وضعیتی که بتواند فعالیت این عضله را از سایر عضلات جدا کند وجود ندارد و همچنان این مسئله باقی میماند که در چه وضعیتی میتوان فعالیت این عضله را از سایر عضلات جدا کرد. در این مطالعه به دنبال وضعیتی هستیم که بتواند فعالیت عضله فوقخاری را از سایر عضلات جدا کند.

فهرست عملکرد الکترومایوگرافی عضلات شانه در وضعیت های مختلف

فصل اول: کلیات پژوهش – عملکرد الکترومایوگرافی عضلات شانه
۱-۱- مقدمه ۳
۱-۲- بیان مسئله ۳
۱-۳- سابقه و ضرورت انجام پژوهش ۴
۱-۴- اهداف تحقیق ۶
۱-۴-۱-اهداف کلی: ۶
۱-۴-۲-اهداف جزئی: ۶
۱-۵- متغیرها ۶
۱-۵-۱- متغیرهای مستقل ۶
۱-۵-۲- متغیرهای وابسته ۶
۱-۶- فرضیههای پژوهش ۶
۱-۷- روش تحقیق ۷
۱-۸- محدودیتهای تحقیق ۷
۱-۹- تعریف واژگان مفهومی و عملیاتی ۷
۱-۹-۱- الکترومیوگرافی ۷
۱-۹-۲- حداکثر انقباض ارادی ایزومتریک (MVIC) 8
۱-۹-۳-گونیامتر ۸
فصل دوم: پیشینه پژوهش – عملکرد الکترومایوگرافی عضلات شانه
۲-۱- مقدمه: ۱۱
۲-۲-مبانی نظری ۱۱
۲-۲-۱-ساختار استخوانهای تشکیل دهنده کمربندشانهای ۱۱
۲-۲-۱-ساختار استخوانهای تشکیل دهندهی کمربند شانهای ۱۲
۲-۲-۱-۱ استخوان بازو: ۱۲
۲-۲-۱-۲- کتف: ۱۴
۲-۲-۱-۳-ترقوه: ۱۶
۲-۲-۲-ساختار مفاصل و بافتهای حمایت کننده کمربند شانهای ۱۷
۲-۲-۲-۱-جناغی-ترقوهای ۱۸
۲-۲-۲-۲-آخرومی-ترقوهای ۱۸
۲-۲-۲-۳-کتفی-صدری ۱۹
۲-۲-۲-۴-مفصل تحت دلتوئید ۱۹
۲-۲-۲-۵-مفصل گلنوهومرال ۱۹
۲-۲-۳-پایدارکنندههای استاتیکی مفصل گلنوهورمرال: ۲۰
۲-۲-۳-۱- سطح مفصلی ۲۰
۲-۲-۳-۲- لابرم: ۲۱
۲-۲-۳-۳- کپسول مفصلی: ۲۱
۲-۲-۳-۴- لیگامنتها: ۲۲
۲-۲-۴- پایدارکنندههای دینامیکی مفصل گلنوهومرال ۲۴
۲-۲-۴-۱- عضلات RC: 24
۲-۲-۴-۲-زوج نیرو صفحه فرونتال ۲۵
۲-۲-۴-۳-زوج نیروی صفحه عرضی ۲۶
۲-۲-۵-حرکات و دامنه حرکتی شانه ۲۷
۲-۲-۵-۱-فلکشن و آبداکشن ۲۷
۲-۲-۵-۲-اداکشن و اکستنشن ۲۸
۲-۲-۵-۳-چرخش داخلی و خارجی ۲۹
۲-۲-۵-۴-فلکشن افقی و اکستنشن افقی ۲۹
۲-۲-۶-حرکات ترکیبی کمربند شانه ۳۰
۲-۲-۷-فعالیت عضلانی در کمربند شانه ۳۰
۲-۲-۷-۱-عضلات اسکاپولاهومرال ۳۱
عضله دلتوئید ۳۱
عضلات روتاتورکاف ۳۲
عضله فوقخاری: ۳۲
عضله تحتخاری ۳۳
عضله گردکوچک ۳۳
عضله تحتکتفی ۳۳
۲-۲-۷-۲-عضلات آکسیو اسکاپولار و آکسیوکلاویکولار ۳۳
عضله ذوزنقه: ۳۴
بالابرنده کتف: ۳۴
عضله دندانهای قدامی ۳۴
سینهای کوچک: ۳۵
۲-۲-۷-۳-عضلات آگسیوهومرال ۳۵
عضله سینهای بزرگ ۳۵
۲-۳- پیشینه پژوهش: ۳۶
۲-۳-۱-آسیب عضلات روتاتورکاف: ۳۷
۲-۳-۲-ناپایداری مفصل گلنوهومرال ۳۸
۲-۳-۳-دسته بندی سندرومهای برخوردی ۳۹
۲-۳-۴- تستهای سندرومهای برخوردی: ۴۱
۲-۳-۳-۱-تست برخوردی نیر ۴۱
۲-۳-۳-۲-هاوکینز ۴۲
۲-۳-۳-۴-تست جاب ۴۲
۲-۳-۳-۴-تست سوپینیشن ۴۲
۲-۳-۵-مروری بر تحقیقات گذشته ۴۳
فصل سوم: روش پژوهش – عملکرد الکترومایوگرافی عضلات شانه
۳-۱- مقدمه ۴۹
۳-۲- روش اجرای تحقیق ۴۹
۳-۲-۱- جامعه آماری و شیوه گزینش نمونهها ۴۹
۳-۲-۲-شرایط عمومی عضویت در گروه شانه نرمال: ۵۰
۳-۲-۳-شرایط اختصاصی عضویت در گره شانه نرمال ۵۰
۳-۳-ابزارها و روشها ۵۴
۳-۳-۱- قد و وزن آزمودنیها ۵۴
۳-۳-۲-مقدار مقاومت ۵۴
۳-۳-۳- فعالیت الکترومایوگرافی عضلات ۵۴
۳-۳-۴- اندازه گیری زاویه بازو با تنه ۵۵
۳-۴- روش اجرا ۵۵
۳-۵-پرتکل آزمایشی ۵۶
۳-۶- اندازه گیری الکترومایوگرافی ۶۰
۳-۷- حرکات وظیفه ای و شرایط آن ۶۴
۳-۸- ابزارهای تحقیق ۶۴
۳-۹- متغیرهای مورد مطالعه RMS همسان سازی شده: ۶۶
۳-۱۰- تجزیه و تحلیل آماری ۶۶
فصل چهارم: تجزیه و تحلیل دادهها – عملکرد الکترومایوگرافی عضلات شانه
۴-۱-مقدمه ۶۹
۴-۲- فعالیت عضلانی مربوط به صفحات حرکتی مختلف در زوایای مختلف: ۶۹
۴-۳-گشتاوری حاصل از وزن بالاتنه ۷۴
فصل پنجم: استنباط و نتیجه گیری – عملکرد الکترومایوگرافی عضلات شانه
۵-۱- مقدمه ۹۳
۵-۲- بحث و نتیجه گیری ۹۳
۵-۳- نتیجه گیری نهایی
۵-۴- پیشنهادات ۹۹

جداول
جدول ۳-۱: مشخصات آزمودنیها ۴۳
جدول۴-۱- درصد RMSعضلات کمربند شانه در هر سه صفحه زاویه صفر درجه. ۶۳
جدول۴-۲- درصد RMSعضلات کمربند شانه در هر سه صفحه زاویه صفر درجه. ۷۱
جدول۴-۳- درصد RMSعضلات کمربند شانه در هر سه صفحه زاویه ۶۰ درجه. ۶۵
جدول۴-۴ درصد RMSعضلات کمربند شانه در هر سه صفحه زاویه ۶۰ درجه. ۶۶
جدول۴-۵-گشتاوری حاصل از وزن بالاتنه و وزنه در صفحه فرونتال. ۷۴
جدول۴-۶- گشتاوری حاصل از وزن بالاتنه و وزنه در صفحه اسکپشن.. ۷۵
جدول۴-۷- گشتاوری حاصل از وزن بالاتنه و وزنه در صفحه ساجیتال. ۷۵
جدول۴-۸- درصد نسبی فعالیت عضله فوقخاری به عضله دلتوئید میانی.. ۷۵

فهرست نمودارها
نمودار۱-۴- %RMS عضله فوقخاری در حرکت ابداکشن در هر سه صفحه در زوایای مختلف… ۷۷
نمودار۴-۲- %RMS عضله فوقخاری در حرکت ابداکشن در صفحه فرونتال. ۷۸
نمودار۴-۳- %RMS عضله فوقخاری در حرکت ابداکشن در صفحه اسکپشن.. ۷۹
نمودار۴-۴- %RMS عضله فوقخاری در حرکت ابداکشن در صفحه ساجیتال. ۸۰
نمودار۴-۵- %RMS عضلات مختلف در حرکت ابداکشن در صفحه کتف زوایه ۳۰ درجه. ۸۱
نمودار۴-۶- نسبت فعالیت عضله فوقخاری به دلتوئید میانی.. ۸۲
نمودار۴-۷-%RMS عضلات مختلف در حرکت آبداکشن در صفحه اسکپشن در زاویه صفر. ۸۳
نمودار۴-۸- %RMS عضلات مختلف در حرکت ابداکشن در صفحه فرونتال زوایه ۹۰ درجه. ۸۵
نمودار۴-۹- %RMS عضله دلتوئید میانی در حرکت ابداکشن در هر سه صفحه و زوایای مختلف… ۸۶
نمودار۴-۱۰- %RMS عضله دلتوئید میانی در حرکت ابداکشن در صفحه فرونتال. ۸۷
نمودار۴-۱۱- %RMS عضله دلتوئید میانی در حرکت ابداکشن در صفحه اسکپشن.. ۸۸
نمودار۴-۱۲-%RMS عضله دلتوئید میانی در حرکت آبداکشن در صفحه ساجیتال. ۸۹
فهرست شكلها
شكل ۱-۱ دستگاه ۸
شکل۲-۱- نمای قدامی کمربند شانهای.. ۱۱
شکل۲-۲- بخش پرگزیمال استخوان بازو. ۱۳
شکل۲-۳- زاویه تنه ۱۳۰تا ۱۵۰ درجه و سراستخوان بازو ۲۶ تا ۳۱ درجه به عقب برگشته است… ۱۳
شکل ۲-۴- بخش قدامی استخوان کتف… ۱۴
شكل ۲-۵- تصویر کتف در نمای خلفی، جانبی و فوقانی.. ۱۵
شکل۲-۶- تصویر استخوان کتف در محل حفره گلنوئید و سر استخوان بازو از نمای فوقانی.. ۱۶
شکل۲-۷- استخوان ترقوه ۱۶
شکل۲-۸- کپسول مفصلی.. ۲۲
شکل ۲-۹- لیگامنتهای پایدار کننده مفصل گلنوهومرال. ۲۳
شکل۲-۱۰- تصویر عضلات روتاتور کاف از نمای جانبی از مفصل شانه. ۲۴
شکل۲-۱۱- زوج نیرو در صفحه فرونتال. ۲۵
شکل۲-۱۲- زوج نیروی در صفحه عرضی.. ۲۶
شكل ۲-۱۳- عضله دلتوئید. ۳۱
شكل ۲-۱۴- نمای خلفی و قدامی عضلات RC.. 32
شكل ۲-۱۵- عضله ذوزنقه. ۳۴
شكل ۲-۱۶- عضله سینهای بزرگ… ۳۵
شکل ۳-۱- تست بلند کردن برای تشخیص آسیب عضله تحتکتفی.. ۵۱
شکل۳-۲-تست تاخیر در چرخش خارجی.. ۵۲
شکل ۳-۳- تست نیر(تست برخوردی) ۵۳
شکل۳-۴- تست جاب… ۵۴
شکل ۳-۵- دستگاه آزمونگر ساخته. ۵۵
شکل ۳-۶- وضعیتهای مختلف ایزومتریک تست شده در سه صفحه فرونتال، اسکپشن و ساجیتال در زوایای صفر، ۳۰،۶۰ و ۹۰ درجه. ۵۶
شکل۳-۷- وضعیتهای مخلف برای ثبت MVC در عضلات مختلف… ۵۸
شکل۳-۸-نمای قدامی محل نصب الکترود (کانرد ۲۰۰۵) ۶۱
شکل۳-۹- نمای خلفی محل نصب الکترود(کانرد ۲۰۰۵) ۶۲
شکل ۳-۱۰- الف… ۶۳
شکل ۳-۱۰- ب… ۶۳
شکل۳-۱۱- تصویر دستگاه الکترومایوگرافی.. ۶۵