اثر ورزش ارادی و اجباری بر تحمل به اثرات ضددردی مورفین در موشهای صحرایی: پایان نامه ارشد زیست شناسی گرایش فیزیولوژی جانوری

سری جدیدی از پایان نامه های رشته زیست شناسی  در گرایش های مختلف آن را برای دانلود کاربران و دانشجویان دانشکده های علوم پایه قرار میدهیم . پایان نامه حاضر با عنوان اثر ورزش ارادی و اجباری بر تحمل به اثرات ضددردی مورفین در موشهای صحرایی  در گرایش زیست شناسی علوم جانوری – فیزیولوژی جانوری  با فرمت ورد (قابل ویرایش) معرفی میگردد.

چکیده تحقیق اثر ورزش ارادی و اجباری بر تحمل به اثرات ضددردی مورفین در موشهای صحرایی :

مقدمه: مورفین به طور وسیعی برای درمان دردهای مزمن استفاده می­شود. در حالی­که این سودمندی با پیشرفت تحمل به آثار ضددردی آن از بین می­رود. اطلاعات خوبی در مورد اثرات مفید ورزش فیزیکی بر عملکردهای شناختی و حفظ سلامت مغز بیان شده است، در حالی­که گزارش­های کمتری درباره نقش­های ورزش ارادی و اجباری بر تحمل به اثر ضد دردی مورفین در موشها وجود دارد.

روشها: در این مطالعه به موشها همزمان با دوره 8 روزه از ورزش ارادی و اجباری روزی یک بار mg/kg10مورفین به صورت زیر جلدی تزریق شدند. در جریان این تزریقات در روزهای 1،4،8 درصد حداکثر پاسخ احتمالی(%MPE) مورفین توسط تست Hot plate اندازه­ گیری شد.

نتایج: در ورزش ارادی و اجباری آستانه ضددردی نسبت به گروه بدون ورزش افزایش داشته است )05/0>p). هم­چنین ورزش ارادی و اجباری به طور مشخصی توان مورفین را نسبت به گروه مورفینی بدون ورزش افزایش داده است )05/0>p). بنابراین ورزش ارادی و اجباری مانع ایجاد تحمل به ضد دردی مورفین در طول 8 روز درمان مداوم می­شود. وقتی­که موشهای ورزشکار به موقعیت بدون ورزش بازگشتند حساسیت به مورفین به طور قابل ملاحظه ­ای در آنها افزایش پیدا کرد و (%MPE)  به­ طور مشخصی نسبت به گروه ­های سالینی افزایش داشت)05/0>p).

نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که ورزشهای ارادی و اجباری ممکن است عامل مهمی برای درمان پیشرفت تحمل به اثرات ضددردی مورفین باشد.

واژه ­های کلیدی: تحمل، مورفین،حداکثر پاسخ احتمالی(%MPE)، ورزش ارادی، ورزش اجباری.

اهمیت و ضرورت تحقیق

با توجه به اینکه مصرف مورفین جهت کاهش درد بعد از مدتی می تواند منجر به ایجاد تحمل و وابستگی نماید به همين دليل يافتن راه هایی‌ كه بتواند تحمل به مورفين را كاهش داده و بي‌دردي آن را افزايش دهد از مهمترين اهداف برنامه‌هاي تحقيقاتي در اين زمينه است. یکی از این برنامه ­ها تمرین­های فیزیکی می باشد. پيدا كردن راه هاي موثر براي جلوگيري از تغييرات سيناپسي ناشي از داروهاي مخدر، مي­تواند نقش مهمي در درمان و جلوگيري از عود (به عنوان يک مشکل باليني) آن داشته باشد. به نظر مي­رسد يكي از روشهاي موثر و كم هزينه ورزش باشد. مكانيسمي كه از طريق آن ورزش مي­تواند به عملكرد مغز كمك كند هنوز در پرده ابهام قرار دارد و به خوبي شناخته نشده است ولي به نظر مي­رسد كه اين مكانسيم شامل تغيير در شکل پذیری سیناپسی باشد) وایمن و همکاران،2003).

با توجه به افزايش يادگيري توسط ورزش ارادي با به کارگيري سيستم هاي پاداشي(لت وهمکاران ،2001) و نیز افزايش رهایش پپتيدهاي اوپيوئيدي دروني در طي وررزش (كه اثرات مثبت فراواني دارد) استفاده از ورزش ارادي براي درمان بيماران معتاد توصيه شده است) تورن وهمکاران ،1990 ;کویانکوگلو وهمکاران ،2001 لت وهمکاران ،2001،). یافته­ ها نشان داد هر دو نوع ورزش ارادی و تریدمیل موجب کاهش خودتجویزی کوکائین (اسمیت وهمکاران ،2008)، آمفتامین)  کانارک وهمکاران،1995) و مورفین ( حسینی وهمکاران، 2009) درحیوانات آزمایشگاهی می­شوند. در این راستا نتایج یک مطالعه نشان داد رت­هایی که در طول ورزش دویدن، دسترسی آزاد به آب و الکل داشتند الکل کمتری را در مقایسه با آب مصرف کردند و در متابولیسم الکل نیز تغییری مشاهده نشد.

این یافته نشان داد که اثرات پاداشی الکل با ورزش جایگزین گردید( ارینگروهمکاران ،2009). شواهد زیادی وجود دارد که ورزش ارادي با اثر بر روي سيستم­هاي پاداشي، اثرات خودانگيزشي دارد ) لت وهمکاران،2001). این یافته ­ها این فرضیه را حمایت می­کنند که ورزش احتمالا یک مداخله­ گر موثری در پیشگیری از عوارض دارو­های مورد سوء مصرف و برنامه ­های درمانی آن بصورت تضمین کننده باشد)  اسمیت وهمکاران ،2008). نتایج قبلی میلادی و همکاران نشان داده است که ورزش ارادی دویدن موجب تضعیف نشانه­ های قطع در گروه وابسته به­ مورفین­ گردید. به عبارتی ورزش ارادی شدت وابستگی به مورفین را کاهش می دهد (میلادی گرجی  وهمکاران،1389و 2011).

تجربيات اخير و يافته ­هاي باليني نشان داد که ورزش منظم طولاني­ مدت مي­تواند سيستم اوپيوئيدي مرکزي را فعال کند و موجب تحريک رهايش پپتيدهاي اوپيوئيدي درونزا و افزايش آستانه درد هم در انسان و هم در جانوران گردد، لذا پيشنهاد گرديد ورزش مي­تواند براي درمان  بيماران معتاد استفاده شود) تورن وهمکاران ،1990 ;کویانکوگلو وهمکاران ،2001). از طرفی در مطالعه مت و همکاران آمده است که موش­ها حساسیت کمتری به اثرات ضد دردی مورفین و متابولیت­هایش در پایان 3 هفته ورزش ارادی دویدن نشان دادند (متز و کانارک ،2006). در مطالعه­ای دیگر نشان داده شد که تجربه قبلی با ورزش دویدن موجب تحمل متقاطع با اثرات پاداشی مورفین می گردد (لت،  2002).

با توجه به مطالعات به عمل آمده اطلاعات متناقضی در رابطه با اثرات ورزش بر پدیده تحمل وجود دارد. لذا در این مطالعه نقش ورزش ارادی دویدن با چرخ دوار و نیز ورزش اجباری با تریدمیل بر پدیده تحمل در مدل جانوری مورد ارزیابی قرار می گیرد. لازم به ذکر است ورزش ارادی در حیوانات ایجاد استرس نمی نماید. این نوع ورزش می تواند مانع اثرات منفی و یا سطح بالای کورتیکوسترون بر روی پروتئینBDNF ناشی از ورزش شود (آدلارد و کاتمن ،2004). این نوع ورزش شباهت نزدیک با افرادی دارد که  داوطلبانه ورزش می­کنند چون حیوانات می­ توانند زمان، سرعت و مسافت دویدن را در طول تجربه تنظیم کنند ) کاتمن و انگسرکسار ،2002)، در حالیکه ورزش اجباری همراه با استرس می باشد. لذا اثرات هر دو نوع ورزش در اين پژوهش مورد مطالعه قرار می گیرد.

فهرست مطالب تحقیق اثر ورزش ارادی و اجباری بر تحمل به اثرات ضددردی مورفین

راهنمای خرید و دانلود فایل

برای پرداخت، از کلیه کارتهای عضو شتاب میتوانید استفاده نمائید.

بعد از پرداخت آنلاین لینک دانلود فعال و نمایش داده میشود ، همچنین یک نسخه از فایل همان لحظه به ایمیل شما ارسال میگردد.

در صورت بروز  هر مشکلی،میتوانید از طریق تماس با ما  پیغام بگذارید و یا در تلگرام با ما در تماس باشید، تا مشکل مورد بررسی قرار گیرد. دیجی لود متعهد میشود که هر طور شده فایل خریداری شده ، به دست شما خواهد رسید.

برای دانلود فابل روی دکمه خرید و دانلود  کلیک نمایید.