اثر سطوح مختلف سوپر جاذب (A-200) بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم شهریار در سطوح مختلف آبیاری در دو نوع خاک با بافت های متفاوت: پایان نامه ارشد مهندسی کشاورزی زراعت و اصلاح نباتات
کشور عزیزمان ایران با توجه به تنوع اقلیم ، آب و هوای مطبوع و اراضی وسیعی که در اختیار دارد در صورت مدیریت در عرصه کشاورزی میتواند یکی از قطب های بلامنازع کشاورزی دنیا باشد و با پرورش دانش آموختگان خبره در گرایش های مختلف رشته کشاورزی میتوان به این مهم نایل آمد.دیجی لود در ادامه به معرفی پایان نامه های کارشناسی ارشد رشته کشاورزی میپردازد. پایان نامه حاضر با عنوان” اثر سطوح مختلف سوپر جاذب (A-200) بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم شهریار در سطوح مختلف آبیاری در دو نوع خاک با بافت های متفاوت” با گرایش کشاورزی زراعت و اصلاح نباتات و با فرمت Word (قابل ویرایش) تقدیم شما دانشجویان عزیز میگردد.
چکیده اثر سطوح مختلف سوپر جاذب (A-200) بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم شهریار در سطوح مختلف آبیاری در دو نوع خاک با بافت های متفاوت:
اين پژوهش به منظور بررسي تأثير كاربرد سطوح مختلف پليمر سوپرجاذب A-200 بر عملكرد و اجزاي عملكرد گندم رقم شهريار در سطوح مختلف تنش خشکی در دو نوع خاك با بافتهای متفاوت در منطقه چيتاب، در 40 كيلومتري غرب ياسوج در سال 88-1387 در گندم رقم شهريار انجام گرفت. آزمايش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تكرار به صورت گلداني اجرا شد. تيمارهای آزمايش شامل: آبياري در سه سطح (FC، 0.7FC و 0.5FC) تيمار خاك در اين پژوهش به منظور بررسي تأثير كاربرد سطوح مختلف پليمر سوپرجاذب A-200 بر عملكرد و اجزاي عملكرد گندم رقم شهريار در سطوح مختلف تنش خشکی در دو نوع خاك با بافتهای متفاوت در منطقه چيتاب، در 40 كيلومتري غرب ياسوج در سال 88-1387 در گندم رقم شهريار انجام گرفت. آزمايش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تكرار به صورت گلداني اجرا شد. تيمارهای آزمايش شامل: آبياري در سه سطح (FC، 0.7FC و 0.5FC) تيمار خاك در دو سطح (بافت سنگين و بافت سبك) و پليمر سوپرجاذب در چهار سطح (0، 1، 2 و 4 گرم پليمر سوپرجاذب در كيلوگرم خاك) بودند.
نتايج نشان داد سطوح مختلف پليمر سوپرجاذب بر عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك، تعداد سنبله، وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله اثر معني داري داشت. با افزايش مقدار سوپرجاذب عملكرد دانه افزايش يافت. اثر نوع خاك بر عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيك در سطح 1 درصد معنيدار بود. در خاك با بافت سنگين، عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيك بيشتري به دست آمد. اثر سطوح مختلف تنش خشکی بر عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك، شاخص برداشت، تعداد سنبله، وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله در سطح 1 درصد معنيدار گرديد. بالاترين عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيك مربوط به تيمار FC بود و با افزايش تنش عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيك كاهش يافت. تنش خشكي با كاهش اجزاي عملكرد بخصوص تعداد سنبله و تعداد دانه در سنبله باعث كاهش عملكرد دانه شد. بر همكنش پليمر سوپرجاذب، نوع خاك و تنش خشکی براي هيچكدام از پارامترهاي اندازه گيري شده معنيدار نشد. حداكثر ميانگين عملكرد دانه به طور جداگانه از مصرف 4 گرم پليمر سوپرجاذب در كيلوگرم خاك، خاك با بافت سنگين و تنش خشکی FC به دست آمد.
مقدمه
خشكسالي وكمبود منابع آب يكي از مهم ترين معضلات دنياي امروز ميباشد كه توسعه كشاورزي را با محدوديتهاي جدي مواجه نموده است. كمبود آب نه تنها براي كشاورزي و باغداري كه براي ساير مصارف ازجمله شرب، صنعت و مصارف بهداشتي به مشكل روزافزون قرن جاري تبديل شده است. آب عامل عمده در توليد محصولات كشاورزي، اكولوژي و محيط زيست سالم و تأمين مواد غذايي براي جمعيتي است كه با افزايش روزافزون خود به بهرهبرداري بيرويه ازمنابع و آلوده سازي آن پرداخته است (ظهوريان مهر، 1385؛ چاتزوپلوز و همكاران، 2000).
در كشور ايران اقليم خشك و نيمه خشك اغلب مناطق را تحت تأثير قرار داده و خصوصاً خشكساليهاي اخير بر مشكل كم آبي افزوده است. هريك از گياهان بطور اعم و گياهان زراعي به طور اخص داراي حداقل نياز آبي براي رشد و توليد عملكرد مطلوب حتي تحت شرايط گلخانهاي ميباشند. درصورتي كه حداقل نياز آبي بنا به دلايلي فراهم نشود، گياه مواجه با تنش خشكي شده در صورت مصادف شدن تنش مزبور با مراحل رشد حساس به كمبود آب، نظير جوانهزني بذر و مرحله گلدهي، ميتواند صدمات جبران ناپذيري به محصول وارد آيد (يزداني و همكاران، 1368).
بر اساس آمار موجود بيش از 90 درصد آب مصرفي، در بخش كشاورزي مصرف ميگردد از اين مقدار63 درصد آن با شيوهاي غلط و سنتي آبياري به هدر مي رود (كيخايي، 1381؛ گنجي خرم دل، 1381). بنابراين استفاده بهينه از آب در اين بخش نقش مهمي در حيات بشريت ايفا مي كند، زيرا علاوه بر افزايش منابع آب قابل شرب باعث افزايش سطح كشت در مناطق خشك گرديده و افزايش توليد را به همراه خواهد داشت. در اكثرمناطق كشور ما نزولات جوي بسيار اندك و به صورت پراكنده است و ميانگين بارش هاي سالانه 200 تا 250 ميليمتر است و اكثراً در غير فصل زراعي اتفاق مي افتد و از حيز انتفاع خارج ميشود و گاهي هم باعث تخريب و فرسايش اراضي مفيد كشاورزي ميشود. در اين مناطق گياهان زراعي و باغي اكثراً در تنش خشكي واقع ميشوند (معاوني و چنگيزي، 1386).
تنش خشكي زماني اتفاق ميافتد كه آب قابل دسترس در خاك رو به نقصان باشد و شرايط جوي هم باعث بيشتر شدن تبخير و تعرق در گياهان شود و اين شرايط ممكن است مدت بيشتري دوام داشته باشد كه در اين صورت رطوبت خاك در حد نقطه پژمردگي خواهد بود و عمل جذب و انتقال آب عملا ًقطع ميشود و گياه دچار مرگ ميگردد و راندمان توليد در محصولات كشاورزي كاهش چشمگيري مييابد و تأمين غذا براي جمعيت رو به رشد جهان به صورت مشكل و مسئلهاي بغرنج خواهد بود (معاوني و چنگيزي، 1386).
اگر تنها تأمين غذاي كافي براي جمعيت رو به رشد جهان مد نظر باشد، توجه به روشها و شيوه هاي آبياري جديد و روشهاي به زراعي براي بكارگيري هر نوع تمهيدات با هدف استفاده بهينه از منابع آب موجود، جهت دستيابي به حداكثر توليد در امر كشاورزي مسئلهاي اجتناب ناپذير و ضروري خواهد بود. در اين صورت بايستي بهره وري مصرف آب در بخش كشاورزي از 7/0 كيلوگرم توليد به ازاي هر ليتر آب مصرفي به 8/1 كيلوگرم توليد به ازاي هر ليتر برسد (اله دادي و همكاران، 1384؛ اله دادي، 1381؛ اله دادي و همكاران، 1384). اين امر زماني تحقق مييابد كه با مديريت صحيح آب و خاك و استفاده از فنون پيشرفته قادر به حفظ و ذخيره بارندگي هاي پراكنده و ساير منابع محدود آب در خاك باشيم.
گندم مهمترين گياه زراعي روي زمين است (مارتين و لئونارد، 1950؛ امام، 1383). معروف است كه هر روز در نقطهاي از كره زمين كاشت و در همان روز در نقطهاي ديگر برداشت ميشود. اين امر حاكي از توانايي سازش بسيار زياد اين گياه با اقليمهاي گوناگون است. به گونهاي كه گندم را از فنلاند در نيمكره شمالي تا آرژانتين در نيمكره جنوبي كشت ميكنند. در سطح جهاني نزديك به 52 درصد زمينهاي قابل كشت دنيا (يعني معادل 707 ميليون هكتار) به كشت غلات اختصاص دارد كه يك سوم اين مقدار (نزديك به 232 ميليون هكتار) زير كشت گندم است (سالفر، 1994). سابقه كشت گندم به 10 تا 15 هزار سال پيش از ميلاد ميرسد (آرنون، 1927؛ سالفر، 1994؛ امام، 1383). اجداد وحشي گندم در منطقه خاورميانه، غرب ايران، شرق تركيه و شمال عراق پيدا شده و هم اكنون هم در اين مناطق وجود دارند (اوانز و همكاران، 1975).
امروزه گندم غذاي اصلي مردم بسياري از كشورها ميباشد. به طور متوسط 15% تا 16% زمينهاي زير كشت جهان به اين محصول اختصاص داده ميشود . به طوري كه بيش از 20% كالري مورد نياز جمعيت جهان را تأمين ميكند (بوشوك و راسپر، 1994).
مقدار توليد جهاني بر اساس آمار فا ئو بيش از 600 ميليون تن و در ميان كشورهاي عمده توليد كننده؛ آمريكا، كانادا و تركيه بالاترين عملكرد در واحد سطح را دارند (www.fao.org) به طور كلي 75% گندم جهان به مصرف خوراك انسان، 15% به مصرف خوراك دام و 10% بقيه براي مصارف بذري مورد استفاده قرار ميگيرد. در ايران نان حاصل از گندم مهمترين منبع غذاي روزانه مردم است و بالغ بر 40% كل انرژي مورد احتياج را تأمين مينمايد. مصرف سرانه نان در مناطق شهري تا سال 1375 (مركز آمار ايران) 151 كيلوگرم و در مناطق روستايي 210 كيلوگرم سالانه برآورد شده است (اقتصاد مزرعه، 1388؛ حبيب پور، 1388).
سازمان خواربار ملل متحد ( فائو) اعلام كرد ميزان توليد جهاني غلات تا پايان سال 2009 ميلادي با 3 درصد كاهش به كمتر از 2219 ميليون تن خواهد رسيد بر اساس همين گزارش مصرف سرانه غلات در جهان 153 كيلوگرم است. ميزان ذخاير جهاني غلات در سال 2009، 528 ميليون تن بود كه پيشبيني ميشود در سال 2010 با بيش از 7 ميليون تن كاهش به 521 ميليون تن برسد. بر اساس اعلام فائو توليد گندم ايران در سال 2009 – 2008 معادل 8/9 ميليون تن بود كه نياز به 6 ميليون تن گندم وارداتي داشت. ذخاير گندم ايران تا پايان سال 2009 معادل 3 ميليون تن و مجموع نياز سالانه گندم ايران 7/15 ميليون تن است. چين با توليد 111ميليون تن در مقام اول آسيا قرار دارد و ايران دوازدهمين توليد كننده بزرگ گندم جهان است (اقتصاد مزرعه، 1388).
ايران گرچه در سال 1383 براي اولين بار به خودكفايي در توليد گندم رسيد ولي اين خودكفايي به دليل شرايط اقليمي و خشكسالي پايدار نبود و همچنان براي تأمين گندم نيازمند به واردات اين كالاي استراتژيك ميباشد.
از كل اراضي تحت كشت گندم در كشور 36% زراعت آبي و 64 % زراعت ديم را تشكيل مي دهد. گندم آبي 71% و گندم ديم 29 % توليد را شامل ميشود (غفاري و همكاران، 1386).
يكي از عوامل محدود كننده رشد گياهان از جمله گندم، كمبود رطوبت است. اصطلاح تنش كم آبي عموماً به شرايطي اشاره دارد كه آب در دسترس جهت رشد و توسعه مطلوب گياه ناكافي است و آن را با محدوديت مواجه ميكند. ميزان كمبود آب در گياهان به وسيله موازنه بين فراهمي آب در ناحيه ريشه (بارندگي و آبياري) و خروج آب از مسيرهاي متفاوت (روان آب سطحي، نفوذ آب و تبخير و تعرق) معلوم ميشود (تارومينگ كنگ و كوتو، 2003). چنانچه فراهمي آب براي ريشه با مشكل مواجه شود يا سرعت تعرق بسيار بالا باشد، گياه تنش خشكي را تجربه خواهد كرد (ابر و شارپ، 2003). افزايش تنش خشكي ميتواند باعث تغييرات اكوفيزيولوژيك در گونه هاي مختلف شود. اين امر رشد بقاي گياهان را تحت تأثيرقرار خواهد داد و در دراز مدت بر روند فراواني و توزيع گونهها اثر خواهد گذاشت (اگايا و پنولاس، 2003).
توليد موفق محصولات زراعي در شرايط آب و هوايي خشك، مستلزم اعمال روشهاي مديريتي مناسب ميباشد. برخي مواد نظير: بقاياي گياهي، كودهاي دامي، كود كمپوست و هيدرژولهاي پليمري سوپرجاذب ميتوانند مقادير متفاوتي آب در خود ذخيره نموده و قابليت نگهداري و ذخيره سازي آب را در خاك افزايش دهند. آب ذخيره شده در اين مواد در مواقع كم آبي در خاك آزاد شده و مورد استفاده ريشه گياهان قرار مي گيرد. مواد اصلاح كننده جديدي كه به تازگي كاربرد وسيعي در دنيا پيدا كردهاند پليمرهاي سوپرجاذباند. اين پليمرها ضمن برخورداري از سرعت و ظرفيت زياد جذب آب به مثابه ((آب انبارهاي مينياتوري)) عمل كرده و در هنگام نياز ريشه، به راحتي آب را در اختيار آن قرار ميدهند. پليمرهاي سوپرجاذب ضمن بالا بردن ظرفيت نگهداري آب در خاكهاي سبك ميتوانند مشكل نفوذپذيري خاكهاي سنگين را نيز مرتفع كنند. پليمرهاي سوپرجاذب بر ميزان نفوذ آب در خاك، وزن مخصوص ظاهري و ساختمان خاك و نيز ميزان تبخير از سطح خاك تأثير ميگذارند.
در اين راستا گزينش رويكردهاي جديد مديريتي در كشور و بهرهگيري صحيح از آنها مي تواند به كمك كشاورزي كشور بشتابد. بيشك بهرهگيري از تركيبات سوپرجاذب[1] يكي از انواع مديريت هاي پيشنهادي جهت كاهش مصرف آب و يا افزايش راندمان آبياري جهت مناطق خشك ميباشد. پليمرهاي سوپر جاذب با جذب مقادير قابل توجه آب (200 تا 500 ميليليتر به ازاي هر گرم وزن خشك پليمر) و افزايش قدرت نگهداري آب در خاك، آن را به مرور در اختيار ريشه گياه قرار ميدهد و به كمك آن ها ميتوان 50 تا 70 درصد مصرف آب آبياري را كاهش داد. با استفاده از سوپرجاذبها به تنهايي يا در كنار ساير روشهاي نوين آبياري، اگر به درستي پياده شود و تداوم يابد، اين توانايي را دارد كه سرزمينهاي خشكي مانند ايران را از فجايع خشكسالي و زيست محيطي از يك سو، و از وابستگي شديد غذايي و بحران اشتغال از سوي ديگر، برهاند. اين رهيافت ميتواند انقلابي در كشاورزي و اقتصاد كشور ايجاد كند (ظهوريان مهر، 1385). بنابراين اين آزمايش به منظور تعيين اثر سطوح مختلف سوپر جاذب بر عملكرد و اجزاي عملكرد گندم رقم شهريار در سطوح مختلف آبياري در دو نوع خاك با بافتهاي متفاوت اجرا گرديده است.
فرضيه هاي پژوهش
- مصرف سوپرجاذب باعث كاهش اثر منفي تنش رطوبتي بر عملكرد دانه گندم مي شود.
- مصرف سوپرجاذب اثر بيشتري بر عملكرد و اجزاي عملكرد گندم شهريار در خاك با بافت سبك نسبت به بافت سنگين دارد.
اهداف تحقيق
- تعيين مناسب ترين سطح سوپرجاذب در شرايط مختلف تنش رطوبتي بر عملكرد و اجزاي عملكرد گندم شهريار.
- تعيين تأثير بافت خاك در شرايط استفاده از سطوح مختلف سوپرجاذب بر عملكرد و اجزاي عملكرد گندم.
نتيجه گيري
با توجه به نتايج اين آزمايش سطوح مختلف پليمر سوپرجاذب بر عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك، تعداد سنبله در گلدان، وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله مؤثر بوده و سطوح مختلف پليمر سوپرجاذب در اين آزمايش اختلاف معني داري نشان دادند.
حداكثر میانگین عملكرد دانه (06/10 گرم در هر گلدان) مربوط به تيمار A3(مصرف 4 گرم پليمر سوپرجاذب در كيلو گرم خاك) بود و كمترين عملكرد دانه (27/9 گرم در گلدان) از تيمار A0 (صفر گرم پليمر سوپر جاذب در كيلوگرم خاك) به دست آمد.
بيشترين عملكرد بيولوژيك (23/28 گرم در هر گلدان) و كمترين عملكرد بيولوژيك (61/25 گرم در هر گلدان) به ترتيب مربوط به 2 گرم پليمر سوپر جاذب در كيلو گرم خاك و عدم مصرف پليمر سوپر جاذب بوده است.
مصرف 2 گرم پليمر سوپر جاذب در هر كيلو گرم خاك بيشترين تعداد سنبله در هر گلدان برابر 17/10 و عدم مصرف پليمر سوپر جاذب، كمترين تعداد سنبله در هر گلدان برابر 17/9 را توليد نموده است.
بيشترين وزن هزار دانه (89/36 گرم) از مصرف 4 گرم پليمر سوپر جاذب در كيلو گرم خاك، و كمترين وزن هزار دانه (63/33 گرم) از عدم مصرف پليمر سوپرجاذب در خاك به دست آمده است.
نتايج مقايسه ميانگين اثر سطوح مختلف پليمر سوپر جاذب بر تعداد دانه در سنبله نشان داد كه بيشترين تعداد دانه در سنبله برابر 70/30 عدد مربوط به عدم استفاده از پليمر سوپر جاذب در خاك و كمترين تعداد دانه در سنبله برابر 98/26 عدد مربوط به مصرف 2 گرم پليمر سوپر جاذب در خاك بوده است.
بررسي نتايج تحقيق نشان داد كه اثر نوع خاك بر عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيك در سطح 1 درصد معني دار بوده و بر شاخص برداشت، تعداد سنبله در گلدان، وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله تأثيري نداشته است.
فهرست مطالب
چكيده 1
1- فصل اول: کلیات
مقدمه. 2
1-2- فرضيه هاي پژوهش… 5
1-3-اهداف تحقيق. 6
2- فصل دوم: مروری بر تحقیقات انجام شده
2-1- مورفولوژي و فيزيولوژي گندم. 7
2-1-1- گياهشناسي گندم. 7
2-1-2- تاريخچه گندم در جهان و ايران. 8
2-1-3- سازگاري. 9
2-2- مراحل مختلف زندگي گندم. 10
2-2-1- جوانه زني. 10
2-2-2- سبز شدن. 11
2-2-3- پنجهزني. 12
2-2-4- رشد طولي ساقه. 13
2-2-5- گلانگيزي. 13
2-2-6- غلاف رفتن. 14
2-2-7- ظهور سنبله. 14
2-2-8- گلدهي (گردهافشاني) 15
2-2-9- شيري شدن دانه. 15
2-2-10- خميري شدن دانه. 15
2-2-11- رسيدن دانه. 16
2-3- مديريت تنش خشكي. 16
2-3-1- پيشآگاهي. 17
2-3-2- عمليات خاك ورزي مناسب.. 17
2-3-3- انتخاب ارقام مقاوم به خشكي. 18
2-3-4- تاريخ كشت.. 19
2-3-5- عمق مناسب كاشت.. 19
2-3-6- رعايت تراكم مناسب كاشت.. 19
2-3-7- استفاده از مالچ. 20
2-3-8- انجام صحيح آبياري. 20
2-3-9- كنترل علفهاي هرز، آفات و بيماريها 21
2-3-10- تناوب.. 22
2-3-11- استفاده از مواد شيميايي و آلي كاهش دهنده شدت تنش خشكي. 22
2-3-12- تأمين حاصلخيزي خاك.. 23
2-3-13- استفاده از اصلاحكنندههاي خواص فيزيكي خاك.. 24
2-4- اثرات تنش كمبود آب بر گياه 31
3- فصل سوم: مواد و روش ها
3-1- زمان و موقعيت جغرافيايي محل اجراي طرح. 34
3-2- گندم رقم شهريار 36
3-2-1- عملكرد دانه. 37
3-2-2- مشخصات زراعي. 37
3-2-3- مناطق مناسب كشت.. 37
3-2-4- كيفيت نانوايي. 37
3-2-5- مقاومت به بيماري. 38
3-2-6- توصيههاي زراعي. 38
3-2-7- ميزان مصرف بذر 38
3-2-8- ميزان كود مورد نياز 38
3-3- مشخصات خاك مورد استفاده در آزمايش… 39
3-4- نوع طرح و تيمارهاي آزمايشي. 39
3-5- مراحل انجام آزمايش… 41
3-5-1- برداشت.. 43
3-5-2- اندازهگيريها 43
3-5-3- تجزيه وتحليل دادها 45
4- فصل چهارم: نتایج، بحث
4-1- اجزاي عملكرد و عملكرد 46
4-1-1- عملكرد دانه. 46
4-1-1-1- اثر سطوح مختلف پليمر سوپرجاذب بر عملكرد دانه. 46
4-1-1-2- اثر نوع خاك بر عملكرد دانه. 47
4-1-1-3- اثر سطوح مختلف رطوبت (آبياري) بر عملكرد دانه. 48
4-1-2- عملكرد بيولوژيك.. 50
4-1-2-1- اثر سطوح مختلف پليمر سوپرجاذب بر عملكرد بيولوژيك.. 50
4-1-2-2- اثر نوع خاك بر عملكرد بيولوژيك.. 51
4-1-2-3- اثر سطوح مختلف رطوبت بر عملكرد بيولوژيك.. 52
4-1-3- شاخص برداشت.. 53
4-1-3-1- اثر سطوح مختلف پليمر سوپرجاذب بر شاخص برداشت.. 53
4-1-3-2- اثر نوع خاك بر شاخص برداشت.. 55
4-1-3-3- اثر سطوح مختلف آبیاری بر شاخص برداشت.. 55
4-1-4- تعداد سنبله در گلدان. 57
4-1-4-1- اثر سطوح مختلف پليمر سوپرجاذب بر تعداد سنبله در گلدان. 57
4-1-4-2- اثر نوع خاك بر تعداد سنبله در گلدان : 58
4-1-4-3- اثر سطوح مختلف آبياري بر تعداد سنبله در گلدان. 59
4-1-5- تعداد دانه در سنبله. 61
4-1-5-1- اثر سطوح مختلف پليمر سوپرجاذب بر تعداد دانه در سنبله. 61
4-1-5-2- اثر نوع خاك بر تعداد دانه در سنبله. 62
4-1-5-3- اثر سطوح مختلف آبياري بر تعداد دانه در سنبله. 62
4-1-6- وزن هزار دانه. 64
4-1-6-1- اثر سطوح مختلف سوپرجاذب بر وزن هزار دانه. 64
4-1-6-2- اثر نوع خاك بر وزن هزار دانه. 65
4-1-6-3- اثر سطوح مختلف آبياري بر وزن هزار دانه. 66
4-1-6-4- اثرات متقابل خاک و آبیاری بر عملکرد دانه. 68
5- فصل پنجم: نتیجه گیری کلی و پیشنهادات
5-1- نتيجه گيري. 72
5-2- پيشنهادات.. 74
فهرست منابع. 75
فهرست جدول ها
جدول 3-1: مشخصات آب و هوايي در طول دوره آزمايش | 33 | |
جدول3-2: بارندگي ماهانه شهر ياسوج طي دوره 22 ساله (سال 1387- 1365) به ميليمتر | 34 | |
جدول 3-3: درجه حرارت شهر ياسوج طي دوره 22 ساله (سال1387-1365 ) به سانتي گراد | 34 | |
جدول 3-4: مشخصات خاك مورد استفاده شده در آزمايش | 38 | |
جدول3-5: مشخصات فيزيكي – شيميايي پليمر سوپرجاذب | 40 | |
جدول 4-1: تجزیه واریانس عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و اجزاء عملکرد دانه | 68 | |
جدول 4-2: مقایسه میانگین اثرهای ساده تیمارها بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و اجزاء عملکرد دانه | 69 | |
جدول 4-3: همبستگی پیرسون بین عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و اجزاء عملکرد دانه | 70 | |
فهرست اشکال
شکل 3-1- گندم رقم شهریار | 35 |
شکل 3-2- بذر و گلدانهای مورد استفاده | 41 |
شکل 3-3- طریقه کاشت بذر در گلدانها | 41 |
شکل 3-4- گلدانهای مورد آزمایش | 42 |
شکل 3-5- مقایسه ارتفاع ساقه و تعداد سنبله در گلدانها | 43 |
فهرست نمودارها
نمودار 4-1: اثر کاربرد سطوح مختلف پلیمر سوپر جاذب بر میانگین عملکرد | 46 |
نمودار 4-2: اثر نوع خاک بر میانگین عملکرد دانه | 47 |
نمودار4-3: اثر سطوح مختلف آبیاری بر میانگین عملکرد دانه | 48 |
نمودار 4-4: اثر مصرف سطوح مختلف پلیمر سوپرجاذب بر میانگین عملکرد بیولوژیک | 50 |
نمودار 4-5: اثر نوع خاک بر میانگین عملکرد بیولوژیک | 51 |
نمودار 4-6: اثر سطوح مختلف آبیاری (رطوبت) بر میانگین عملکرد بیولوژیک | 52 |
نمودار 4-7: اثر سطوح مختلف سوپرجاذب بر میانگین شاخص برداشت | 53 |
نمودار 4-8: اثر نوع خاک بر میانگین شاخص برداشت | 54 |
نمودار 4-9: اثر سطوح مختلف آبیاری بر میانگین شاخص برداشت | 55 |
نمودار 4-10: اثر مصرف سطوح مختلف پلیمر سوپرجاذب بر میانگین تعداد سنبله در گلدان | 57 |
نمودار 4-11: اثر نوع خاک بر میانگین تعداد سنبله در گلدان | 58 |
نمودار 4-12: اثر سطوح مختلف آبیاری بر میانگین تعداد سنبله در گلدان | 59 |
نمودار 4-13: اثر مصرف سطوح مختلف پلیمر سوپر جاذب بر میانگین تعداد دانه درسنبله | 60 |
نمودار 4-14: اثر نوع خاک بر میانگین تعداد دانه در سنبله | 61 |
نمودار 4-15: اثر سطوح مختلف آبیاری بر میانگین تعداد دانه در سنبله | 63 |
نمودار 4-16: اثر مصرف سطوح مختلف پلیمر سوپر جاذب بر میانگین وزن هزار دانه | 64 |
نمودار 4-17: اثر نوع خاک بر میانگین وزن هزار دانه | 65 |
نمودار 4-18: اثر سطوح مختلف آبیاری بر میانگین وزن هزار دانه | 66 |
نمودار 4-19: اثر متقابل خاک و آبیاری بر عملکرد دانه | 67 |
راهنمای خرید و دانلود فایل
برای پرداخت، از کلیه کارتهای عضو شتاب میتوانید استفاده نمائید.
بعد از پرداخت آنلاین لینک دانلود فعال و نمایش داده میشود ، همچنین یک نسخه از فایل همان لحظه به ایمیل شما ارسال میگردد.
در صورت بروز هر مشکلی،میتوانید از طریق تماس با ما پیغام بگذارید و یا در تلگرام با ما در تماس باشید، تا شکایت شما مورد بررسی قرار گیرد.
برای دانلود فابل روی دکمه خرید و دانلود کلیک نمایید.
ديدگاه ها