تعیین بهترین و مناسبترین تاریخ کاشت باقلا در منطقه باوی : پایان نامه ارشد مهندسی کشاورزی زراعت و اصلاح نباتات
کشور عزیزمان ایران با توجه به تنوع اقلیم ، آب و هوای مطبوع و اراضی وسیعی که در اختیار دارد در صورت مدیریت در عرصه کشاورزی میتواند یکی از قطب های بلامنازع کشاورزی دنیا باشد و با پرورش دانش آموختگان خبره در گرایش های مختلف رشته کشاورزی میتوان به این مهم نایل آمد.دیجی لود در ادامه به معرفی پایان نامه های کارشناسی ارشد رشته کشاورزی میپردازد. پایان نامه حاضر با عنوان” تعیین بهترین و مناسبترین تاریخ کاشت باقلا در منطقه باوی ” با گرایش زراعت و اصلاح نباتات و با فرمت Word (قابل ویرایش) تقدیم شما دانشجویان عزیز میگردد.
مقدمه تعیین بهترین و مناسبترین تاریخ کاشت باقلا در منطقه باوی:
باقلا (Vicia faba L.)، یکی از حبوبات مهم که بهعنوان منبع غنی از پروتئین (به طور متوسط 4/23 درصد) در تغذیه انسان به کار میرود و علاوه بر این با دارا بودن پتانسیل تثبیت نیتروژن میتواند نقش اساسی در افزایش حاصلخیزي خاك داشته باشد. حداکثر عملکرد این گیاه به اجزاي عملکرد آن، از قبیل تعداد شاخه، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و وزن دانه بستگی دارد. اجزاي عملکرد تحت تأثیر مدیریت (انتخاب تاریخ کاشت مناسب، کوددهی، آبیاري، کنترل آفات، بیماريها و..)، ژنوتیپ و محیط قرار میگیرند (رحیمیکاریزکی، 2011). انتخاب تاریخ کاشت مناسب جهت دستیابی به بیشترین عملکرد دانه در باقلا از عوامل بسیار مهم است. باقلا شرایط مرطوب و سرد را می‌پسندد و هوای گرم و خشک به محصول آسیب می‌رساند و از طرفی گرمای زیاد سبب ایجاد اختلالات رشد جنین، ریزش گلها و کاهش تعداد دانه در غلاف باقلا میشود. در نتیجه تاریخ کاشت باید طوری تنظیم گردد که دوره گلدهی و روند پر شدن دانه با افزایش دمای هوا در آخر فصل مصادف نباشد (اوپلینجر و همکاران، 2000). از طرفی تاریخ کاشت باید به گونهای تعیین گردد که گیاه زمان لازم برای جوانهزنی، رشد، تولید گل، دانه و تطابق زمان گلدهی با درجه حرارت مطلوب را داشته باشد و از حداکثر نور و درجه حرارت مناسب استفاده نماید و کیفیت محصول نیز مطلوبتر گردد (سهرابی، 1370).
تاریخ کاشت مطلوب باعث میشود که طول دوره رشد گیاه بیشتر شود. بنابراین گیاه از حداکثر عوامل محیطی استفاده خواهد کرد و بالاترین شاخص سطح برگ را تولید میکند. این امر باعث افزایش تولید گل و غلاف در بوته میشود، در نتیجه گیاه فرصت کافی برای استفاده از مواد فتوسنتزی ساخته شده و ذخیره آن در اندامهای خود پیدا میکند. از طرفی دیگر دوره گلدهی، دانه بستن و رسیدگی فیزیولوژیک گیاه به دوره تنش دمایی برخورد ننموده و عملکرد در واحد سطح بیشتر میشود (آبروش، 1389). در کشت زود هنگام باقلا ممکن است پس از جوانهزنی و رشد به سرمای اوایل فصل برخورد کند و این مساله علاوه بر احتمال خطر سرمازدگی کاهش عملکرد را به همراه داشته باشد و از طرف دیگر کشت دیرهنگام نیز به فصل گرما برخورد نموده و در نتیجه گلدهی با درجه حرارت بالاتر از حد مطلوب روبرو و کاهش شدید عملکرد را در برخواهد داشت. به طور کلی دما یکی از عوامل مهمی است که بر رشد زایشی و رویشی گیاهان تأثیر میگذارد. در هنگام تنش گرما ریزش گل یکی از عوامل کاهش دهنده تولید محصول است. دلایل متعددی را برای ریزش گل در هنگام تنش گرما ذکر کردهاند که یکی عدم لقاح و دیگری تحت تأثیر قرار گرفتن پخش مواد فتوسنتزی است (دانشمند و منوچهریکلانتری، 1387). لذا تعیین بهترین تاریخ کاشت برای رسیدن به حداکثر عملکرد دانه از اهمیت فراوانی برخوردار است که باید در زراعت باقلا مورد توجه قرار گیرد.
علاوه بر این برای دستیابی به حداکثر محصول، وجود عناصر غذایی به مقدار لازم و متعادل در محیط پراکنش ریشه این گیاه ضروری است. کمبود عناصر پر مصرف مانند فسفر و پتاسیم در محل رویش گیاه در رشد و مقدار تثبیت نیتروژن تاثیر نامطلوب دارد (صباغ پور، 1374). برخی مطالعات نشان دادهاند که حبوبات بیشتر از سایر گیاهان قادرند از فسفر غیر قابل دسترس در خاک استفاده کنند (کوچکی و بنایان، 1376 ). فسفر در خاک به دو صورت آلی و معدنی یافت میشود که شکل معدنی آن به صورت انواع کانیهای مختلف شامل ترکیبات کلسیم، آهن، آلومینیوم، فلور و شکل آلی آن به صورت ترکیبات فیتین، فسفولیپدها و اسیدهای نوکلئوتیک است (نوتیال، 2000). در سطح سلولی آنچه اهمیت فسفر را نشان میدهد ناقلهای انرژی مانند آدنوزینتریفسفات (ATP) است که حاوی فسفات ملکولی است که با آزاد کردن هر فسفات مقدار مشخصی انرژی آزاد میکند و فعالیتهای سلولی را از نظر انرژی تأمین مینماید. مصرف فسفر علاوه بر تأثیر در مراحل توسعه ریشه و شاخهزایی در مراحل زایشی و پرشدن دانه نیز بسیار مؤثر است (مدنی و همکاران، 1389). بهطور کلی تنش دمایی از جمله عواملی است که میتواند خصوصیات مرفولوژی، آناتومی، فنولوژی و بیوشیمیایی گیاه را تحت تأثیر قرار دهد.
تاریخ کشت باقلا اواسط آبان ماه است اما به دلیل کشت محصولاتی مانند ذرت، صیفیجات و برنج در منطقه اهواز در تیر و مرداد ماه، و برداشت آنها در آبان ماه فرصت برای آماده سازی زمین و کشت باقلا فراهم نشده و کشت محصول با تعویق مواجه میگردد که ممکن است به آذر ماه موکول شود. از طرفی کشت در آذرماه با تنش گرمایی آخر فصل برخورد نموده و این امر باعث افت عملکرد میگردد. در این پژوهش سعی بر آن بود که با بررسی تاثیر میزان کود فسفر بر درصد پوشش سبز و عملکرد دانه باقلا، دامنه مقاومت این گیاه به تنش گرمایی بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.
بنابراین با توجه به اهمیت گیاه باقلا از لحاظ میزان پروتئین و موارد مصرف آن و همچنین کشت و قرار گرفتن در تناوبهای مختلف در منطقه خوزستان لزوم انجام مطالعات مختلف در جهت بهبود مدیریتهای زراعی آن، تنظیم عناصر و تطابق درجه حرارت مورد نیاز گیاه با درجه حرارت مناسب محیط را افزایش داده است. بر همین اساس این پژوهش با توجه به نیاز مطالعاتی منطقه و ارائه روشهای مدیریتی بهتر با اهداف و فرضیههای زیر طراحی و اجرا شد.
فرضیات
تنش گرمای ناشی از تاریخ کاشت دیرهنگام موجب کاهش عملکرد میشود.
تأمین میزان مناسب و کافی کود فسفر میتواند باعث افزایش عملکرد و اجزای عملکرد باقلا شود.
تأمین میزان مناسب و کافی کود فسفر میتواند کاهش عملکرد ناشی از تاریخ کاشت دیر هنگام را جبران نماید.
اهداف
تعیین بهترین و مناسبترین تاریخ کاشت باقلا در منطقه باوی
بررسی واکنش اجزای عملکرد باقلا به نوسانات درجه حرارت با تغییر تاریخ کاشت در منطقه باوی
بررسی تأثیر مقادیر مناسب و کافی کود فسفر بر عملکرد دانه باقلا در شرایط تنش گرمایی
جمع بندی کلی
به طور کلی در روند رشد گیاه، با تاخیر در کاشت و افزایش میانگین دمای طول دوره رشد و وقوع تنش گرما، کلیه صفات از جمله شاخص سطح برگ، ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی و ارتفاع اولین غلاف از سطح زمین با کاهش مواجه گردید. در این آزمایش با شروع سرما در ابتداي فصل رشد مدت زمان لازم براي سبز شدن گیاه افزایش یافت اما با شروع گرما در انتهاي فصل رشد و با توجه به تأثیر آن بر رشد گیاه، کلیه مراحل رشدي آن کاهش گردید. این کاهش مراحل رشدي منجر به کاهش صفات عملکرد و اجزاي عملکرد شد. به طوری که تأخیر در کاشت باعث کاهش صفات تعداد غلاف در دانه، تعداد دانه در غلاف گردید اما روی وزن صد دانه تأثیر معنیداری نداشت. که میتوان کاهش عملکرد را به کاهش تعداد غلاف در بوته و کاهش تعداد دانه در غلاف نسبت داد. به طوری که بیشترین عملکرد دانه مربوط به تاریخ کاشت 10 آبان (با میانگین تولید 96/2701 کیلوگرم در هکتار) بود، که از لحاظ آماری اختلاف معنیداری با تاریخ کاشت 25 مهر (با میانگین تولید 78/2435 کیلوگرم در هکتار) و 25 آبان (با میانگین تولید 30/256کیلوگرم در هکتار) نداشت و کمترین عملکرد مربوط به تاریخ کاشت 10 آذر (با میانگین تولید 75/1902کیلوگرم در هکتار) و 10 مهر (با میانگین تولید 1943کیلوگرم در هکتار) بود.
در مجموع بیشترین کاهش در صفات مذکور در تاریخ کاشت پنجم (10 آذر) به وقوع پیوست که بیشتر به دلیل کاهش فصل رشد در نتیجه برخورد دوره رشد گیاه با گرماي آخر فصل رشد میباشد. از طرفی بهترین نتیجه گرفته شده از مصرف فسفر تا سطح 100 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. در نتیجه میتوان گفت افزایش عملکرد ناشی از تأثیر فسفر بر افزایش وزن هزاردانه، تعداد دانه در غلاف و تعداد غلاف در بوته بوده است در این آزمایش استفاده از فسفر بالاتر از 100 کیلوگرم در هکتار اثر معنیداری بر روی عملکرد نداشت. از طرفی کاربرد کود فسفر تأثیر بیشتری روی تاریخ کاشت دیر هنگام نشان داد. همانگونه که بیان شد تأخیر در کاشت باقلا باعث کاهش عملکرد آن شده اما از طریق تغذیه فسفر میتوان مقدار این افت عملکرد را تا حدودی جبران نمود به طوری که در تاریخ کاشت تأخیری (10 آذر و 25 آبان ) عملکرد دانه در تیمار بدون مصرف کود به ترتیب 1085 و 1545 کیلوگرم در هکتار بوده اما با مصرف کود عملکرد افزایش پیدا کرد به طوریکه در سطح 100 کیلوگرم در هکتار عملکرد در هر دو تاریخ نام برده به ترتیب به میزان 2653 و 3445 افزایش پیدا کرد. در تیمار تاریخ کاشت 10 آذر در سطح صفر کیلوگرم در هکتار عملکرد برابر 1085 کیلوگرم در هکتار بود که حدود 71 درصد افت عملکرد نسبت به تاریخ کاشت 10 آبان داشت اما با مصرف کود فسفر در سطح 100 کیلوگرم در هکتار عملکرد به میزان 2653 کیلوگرم در هکتار افزایش پیدا کرد و این افت عملکرد نسبت به تاریخ کاشت 10 آبان از 71 درصد به 27 درصد کاهش پیدا کرد که میتوان دلیل آن را، تأثیر فسفر در تشکیل بذر و زودرس کردن دوره رشدی گیاه دانست که در نتیجه از برخورد گیاه به گرمای آخر فصل جلوگیری کرده و مانع کاهش وزن صد دانه گردید و همین عامل باعث افزایش عملکرد دانه شد.
به نظر میرسد مصرف کود فسفر در تاریخ کاشتهای دیر هنگام تا حدودی باعث جبران کاهش عملکرد ناشی از کشت دیر هنگام میشود. از طرفی با توجه به نتایج بدست آمده، نشان داده شد مقادیر زیادتر فسفر تأثیر معنیداری بر عملکرد دانه نداشته است زیرا مصرف بيش از حد فسفر مازاد بر حد بحراني موجب کاهش غلظت ساير عناصر در گياه میشود. که طبعا با توجه به نقش هر یک از این عناصر در گیاه و کمبود آنها باعث کاهش عملکرد خواهد شد. از طرفی تاریخ کاشت تنها بر روی میزان فسفر، نیتروژن برگ و دانه تأثیر معنیداری نشان داد این در حالی است که فسفر تأثیر معنیداری بر روی سایر غلظت عناصر دانه داشته است.
راهنمای خرید و دانلود فایل
برای پرداخت، از کلیه کارتهای عضو شتاب میتوانید استفاده نمائید.
بعد از پرداخت آنلاین لینک دانلود فعال و نمایش داده میشود ، همچنین یک نسخه از فایل همان لحظه به ایمیل شما ارسال میگردد.
در صورت بروز هر مشکلی،میتوانید از طریق تماس با ما پیغام بگذارید و یا در تلگرام با ما در تماس باشید، تا شکایت شما مورد بررسی قرار گیرد.
برای دانلود فایل روی دکمه خرید و دانلود کلیک نمایید.
ديدگاه ها