پایان نامه ، تحقیق و مقاله | دیجی لود

ادامه مطلب

DOC
بررسی مزیت نسبی کشت دوم در اراضی شالیکاری شهرستان رودبار  : پایان نامه ارشد مهندسی کشاورزی مدیریت
doc
تعداد صفحات : 73
پایان نامه کارشناسی ارشد
رشته کشاورزی - گرایش مدیریت کشاورزی
همراه با جداول و اشکال
79000 تومان


کشور عزیزمان ایران با توجه به تنوع اقلیم ، آب و هوای مطبوع و اراضی وسیعی که در اختیار دارد در صورت مدیریت در عرصه کشاورزی میتواند یکی از قطب های بلامنازع کشاورزی دنیا باشد و با پرورش دانش آموختگان خبره در گرایش های مختلف رشته کشاورزی میتوان به این مهم نایل آمد.دیجی لود در ادامه به معرفی پایان نامه های کارشناسی ارشد رشته کشاورزی میپردازد. پایان نامه حاضر با عنوان”  بررسی مزیت نسبی کشت دوم در اراضی شالیکاری شهرستان رودبار” با گرایش  مدیریت کشاورزی و با فرمت Word (قابل ویرایش) تقدیم شما دانشجویان عزیز میگردد

 

چکیده بررسی مزیت نسبی کشت دوم در اراضی شالیکاری شهرستان رودبار:

هدف از تحقيق حاضر، بررسی مزیت نسبی کشت دوم در اراضی شالیکاری شهرستان رودبار است. منطقه مورد مطالعه این پژوهش، شهرستان رودبارمی­باشد که از شهرستان‌های جنوبی استان گیلان است. در این پژوهش، برای بررسی مزیت نسبی محصولات زراعی گندم، جو، کلزا و شبدر حاصل از کشت دوم اراضی شالیکاری در شهرستان رودبار، از دو نوع شاخص­های تعیین مزیت نسبی استفاده گردید. شاخص­های نوع اول سود خالص اجتماعی (NSP)، هزینه منابع داخلی (DRC) و نسبت هزینه به منفعت اجتماعی (SCB) را شامل می­شود و شاخص­های نوع دوم شامل شاخص کارایی مزیت (EAI)، شاخص مقیاس مزیت (SAI) و شاخص جمعی مزیت (AAI)می­باشند. بر اساس نتایج حاصل از شاخص­های گروه اول، چهار محصول گندم، جو، کلزا و شبدر به ترتیب دارای بیشترین مزیت نسبی بودند. هم­چنین شاخص­های گروه دوم نشان دادند که محصولات زراعی گندم، جو و کلزا  به ترتیب در شهرستان رودبار در تولید کشت دوم در اراضی شالیکاری نسبت به سایر محصولات استان گیلان از نظر عملکرد در هکتار مزیت نسبی بیشتر از متوسط استان گیلان را دارا هستند. همچنین برای محصول شبدر نیز شاخص­های مزیت EAI ، SAI و  AAIکوچکتر از یک است و نشان می­دهد که تولید این محصول به عنوان کشت دوم نسبت به سایر محصولات استان گیلان فاقد مزیت نسبی است.

 

 

مقدمه

کشاورزی یکی از بخش­های اقتصادی کشور است که تأمین­کننده سهم مهمی از تولید ناخالص داخلی، اشتغال، نیازهای غذایی، صادرات غیرنفتی و نیاز صنایع است. توسعه بخش کشاورزی، پیش­شرط ضروری توسعه اقتصادی کشور است و تا زمانی که موانع توسعه در این بخش برطرف نشود، سایر بخش­ها نیز به شکوفایی و توسعه دست نخواهد یافت (شریفی و عادلی، 1390). علاوه بر این كشورهاي در حال توسعه معمولاً با كمبود سرمايه، كه از مهم­ترين منابع توليد محسوب مي­شود، مواجه­اند. ساير منابع توليدي در اين كشورها ممكن است فراوان باشد ولي به­دليل عدم استفاده بهينه اتلاف مي­شود كه نتيجه اين امر بهره­وري پايين آن­هاست. لذا، براي اين كشورها مهم خواهد بود كه در راستاي توسعه و پيشرفت، سرمايه محدودشان را طوري تخصيص دهند كه اولاً سبب به­كارگيري بهينه ساير عوامل توليدي و افزايش بهره­وري آن­ها گردد، ثانياً منابع توليدي در راستاي توليد محصولاتي به­كار گرفته شود كه داراي مزيت نسبي[1] منطقه­اي و ملي باشند (کرباسی و رستگاری­پور، 1388). امروزه بحث مطالعه و تعیین مزیت نسبی محصولات کشاورزي به دلیل اهمیت آن در برنامه­ریزي و سیاست­گذاري­هاي بلندمدت کشورها شدت یافته است. در ایران نیز این موضوع در سال­هاي اخیر توجه تعداد زیادي از محققان اقتصاد کشاورزي را به خود جلب کرده است (عین­اللهی احمدآبادی، 1388). مزیت نسبی که در ارتباط با تجارت بین­الملل مطرح می­باشد، بدان معناست که چنانچه کشوری یک کالا را نسبت به دیگر کالاها ارزان­تر تولید نماید، این کشور در تولید چنین کالایی مزیت نسبی دارد، بنابراین با وارد شدن به صحنه تجارت جهانی می­تواند از صدور کالاهایی که در آن مزیت نسبی دارد، منتفع شود. اما آنچه که در اینجا بدان توجه نشده، آن است که، وجود مزیت نسبی در زمینه تولید کالا یا کالاهایی، شرط کافی برای انتفاع از تجارت بین­الملل نیست، بلکه پس از مرحله تولید، مقولات و عواملی مطرح است که امکان استفاده از مزیت­های نسبی تولیدی را تحت تأثیر قرار می­دهند. بنابراین برای رفع مشکل فوق، مزیت نسبی را در عمل بایستی چنین تعریف نمود، که مزیت نسبی عبارت است از توانایی یک کشور در تولید و صدور کالایی با هزینه­ای ارزان­تر. به­طور کلی مزیت نسبی، به مزیت نسبی در تولید و مزیت نسبی در صادرات قابل تقسیم است. تمرکز این مطالعه بر روی مزیت نسبی تولید است. مزیت نسبی تولید یک محصول کاربرد دوگانه­ای دارد. محاسبه مزیت نسبی تولید یک محصول قبل از تولید آن، معیاری برای ارزیابی سودآوری اجتماعی این فعالیت تولیدی در اختیار ما قرار خواهد داد و محاسبه مزیت نسبی پس از انجام پروژه و فعالیت، بررسی تصمیمات و سیاست­های موجود را برای ما ممکن می­سازد (مهدی­پور و همکاران، 1385).

به­طور کلی جهت تأمین نیاز غذایی مردم و مواد اولیه مورد نیاز سایر بخش­های اقتصادی، وجود یک برنامه­ریزی کلان در زمینه بهره­برداری بهینه از منابع تولیدی بخش کشاورزی بسیار لازم و ضروری به­نظر می­رسد. اما جهت انجام یک برنامه­ریزی کامل در سطح کلان نمی­توان از تحولاتی مانند پیوستن اکثر کشورها به سازمان تجارت جهانی (WTO)[2]، غافل شد. با قرار گرفتن محصولات کشاورزی در مجموعه موافقت­نامه­های تجارت جهانی، ضرورت توجه به تولید و تجارت محصولات کشاورزی افزایش یافته است. به این ترتیب نیاز به برنامه­ریزی در جهت تولید محصولات کشاورزی در سطح وسیع و عرضه در سطح وسیع­تر (بین­المللی) می­باشد. مزیت نسبی به­عنوان اصلی که هم در برنامه­ریزی­های تولید و هم در برنامه­ریزی­های تجاری کاربرد وسیعی دارد، در این میان حائز اهمیت می­باشد (پیکانی، 1387).

استان گیلان یکی از قطب­های مهم کشاورزی کشور است که شالیکاری زراعت عمده آن محسوب می­شود. فعالیت­های اصلی این زراعت به نیمه اول سال منحصر می­باشد و می­توان گفت در نیمه دوم سال اراضی شالیزاری تا زراعت سال بعد برنج رها می­شوند و کشاورزان در نیمه دوم از اندوخته نیمه اول سال استفاده می­کنند. در همین راستا اجرای کشت دوم در اراضی شالیکاری استان گیلان از راه­کارهای اساسی افزایش بهره­وری اراضی شالیزاری در جهت افزایش تولید محصولات کشاورزی، اشتغال و تأمین نیاز غذایی جامعه می­باشد. وجود 238040 هکتار اراضی شالیزاری به­عنوان یک ظرفیت بالقوه در استان بوده که بهره­گیری اصولی­تر از این منابع، خروج از تک محصولی، افزایش درآمد روستائیان، پایداری تولید کشت اول، کاهش مسأله بی­کاری از جمله اهداف کشت دوم در این اراضی می­باشد. لذا با توجه به پتانسیل خوب این منطقه در تولید محصولات کشاورزی و ابرام دولت بر توسعه­ي صادرات محصولات کشاورزي، تعیین مزیت نسبی محصولات کشاورزي می­تواند مسؤولان را در جهت برنامه­ریزي و سیاست­گذاري بخش کشاورزي یاري کند. علاوه بر این بررسي جايگاه كشت­هاي دوم به­عنوان يك فعاليت مكمل در كنار زراعت اصلي يعني برنج مي­تواند راه­كاري مناسب براي افزايش سطح درآمد شالي­كاران، افزايش فرصت­هاي اشتغال و رونق جوامع روستايي در سطح منطقه مورد مطالعه يعني شهرستان رودبار باشد. در این راستا، این تحقیق با هدف بررسی مزیت نسبی کشت دوم در اراضی شالیکاری شهرستان رودبار تدوین و اجرا شد.

 

 

اهمیت و ضرورت

دنياي امروز دنياي رقابت اقتصادي است و هر كشوري براي حفظ سيادت و استقلال سياسي و اقتصادي خود ناگزير است در طراحي برنامه­هاي اقتصادي دقيق و فراگير عمل كند. شناسايي مزيت­هاي نسبي بخش­هاي مختلف اقتصادي در مناطق و استان­هاي كشور براي برنامه­ريزي­هاي اقتصادي مفيد و لازم مي­باشد؛ به­ويژه در زمان حاضر كه مسأله جهاني شدن تجارت و عضويت يا عدم عضويت كشور در سازمان تجارت جهاني مطرح است، اهميت شناسايي مزيت­هاي نسبي بيش­تر شده است (نجفی و میرزایی، 1382).

بخش کشاورزی به­عنوان یکی از بخش­های مهم اقتصادی کشور، با توجه به داشتن مزیت­های بالقوه طبیعی، و هم­چنین نقش حساس در امنیت غذایی جامعه، بیش از سایر بخش­ها نیاز به توجه دارد. بنابراین، باتوجه به محدودیت­های سرمایه­ای، اقلیمی و تکنولوژیکی در بخش کشاورزی، گام برداشتن براساس اصل مزیت نسبی اهمیت بالایی دارد. اگر چه مزیت نسبی محصولات کشاورزی تا حدودی تحت تأثیر پیشرفت فن­آوری و نوآوری است، ولی وجود شرایط اقلیمی، طعم و مزه، رنگ و سایر خصوصیات منحصر به­فرد هر منطقه جغرافیایی است که نهایتاً مزیت نسبی محصول را تعیین می­کند و سبب برتری مناطق تولیدی نسبت به هم می­شود. به هر حال، شناخت مزیت­های نسبی بالقوه و بالفعل بخش کشاورزی می­تواند همواره حضور در عرصه تجارت بین­المللی را آسانتر کند (عزیزی و یزدانی، 1383). بنابراین با توجه به سهم قابل توجه بخش كشاورزي در صادرات محصولات غيرنفتي، بررسي و توجه به مزيت نسبي محصولات كشاورزي از اهميت خاصي برخوردار است (کرباسی و رستگاری­پور، 1388).

از طرفی کشاورزی در استان گیلان از اهمیت فراوانی برخوردار است و اکثر مردم منطقه از این راه امرار معاش می­کنند. در این میان اکثر زمین­های کشاورزی منطقه، به کشت محصول برنج اختصاص یافته است. جمعيت روبه رشد كشور و محدوديت اراضي قابل كشت در استان گیلان، دست اندركاران توليد محصولات كشاورزي را به­سوي بهره­وري بيش­تر در واحد سطح (به­منظور رفع نياز و افزايش درآمد) سوق مي­دهد. اگر چه در حال حاضر با توجه به ثابت بودن سطح اراضي قابل كشت كشور افزايش توليد در واحد سطح راه منطقي به­نظر مي­رسد، در شرايط اقليمي گیلان علاوه بر روش فوق از طريق بالا بردن ضريب كشت (تحت عنوان كشت دوم) مي­توان در تأمين بخش عمده­اي از مواد غذايي و نيازهاي كشور و هم­چنين افزايش درآمد كشاورزان گام برداشت. توسعه و تعميم كشت دوم در اراضي شاليزاري كشور از اهميت خاصي برخوردار است كه مي­توان در آينده با برنامه­ريزي­هاي علمي­تر و الهام گرفتن از تجربه­هاي گذشته اميدوار بود، هر سال نسبت به گذشته بيش­تر ترقّي داشته باشد (عنابستانی و سیفی، 1390). هم اکنون آنچه در شمال کشور به­عنوان کشت دوم و بالا بردن ضریب کشت مطرح می­باشد، اهمیت استفاده بهینه از اراضی شالیزار می­باشد. پایداری تولید، افزایش تولید، افزایش درآمد کشاورزان، رعایت مسائل تناوب و حفظ محیط زیست را می­توان از مزایای کشت دوم بر شمرد. هم­چنین تاثیر آن در کنترل آفات و بیماری­ها و علف­های هرز، به­دلیل شرایط خاص زراعی سبزیجات در زمستان و در شالیزار، می­تواند اثر مطلوب بر زراعت برنج در سال بعد داشته باشد (آملی، 1388).

از این­رو با توجه به ضرورت موضوع و هم­چنین کمبود تحقیقات صورت گرفته در این زمینه در منطقه مورد مطالعه این پژوهش با هدف بررسی مزیت نسبی کشت دوم در اراضی شالیکاری شهرستان رودبار انجام شده است.

 

اهداف تحقیق

هدف کلی

 هدف کلی این تحقيق، بررسی مزیت نسبی کشت دوم در اراضی شالیکاری شهرستان رودبار است.

اهداف اختصاصی

  1. بررسی مزیت نسبی کشت محصولات گندم و جو به­عنوان کشت دوم در اراضی شالیکاری شهرستان رودبار؛
  2. مقایسه مزیت نسبی چهار محصول (گندم، جو، کلزا و شبدر) به­عنوان کشت دوم در شالیکاری شهرستان رودبار.

 

سؤالات تحقیق

 سؤال اصلی

با توجه به شاخص­هاي اندازه­گيري مزيت نسبي، شهرستان رودبار در توليد كداميك از محصولات موردنظر (گندم، جو، کلزا و شبدر) به­عنوان کشت دوم داراي مزيت نسبي مي­باشد؟

 

سؤالات فرعی

  1. آیا کشت گندم و جو بعد از برداشت برنج در شهرستان رودبار دارای مزیت نسبی است؟
  2. آیا منافع اجتماعی حاصل از کشت دوم در برنجکاری شهرستان در کشت گندم بیشتر از جو است؟

فهرست مطالب

چکیده 1

فصل اول 2

1-1 مقدمه. 3

1-2  بيان مساله. 5

1-3  اهمیت و ضرورت تحقیق.. 6

1-4- اهداف تحقیق.. 7

1-4-1 هدف کلی.. 7

1-4-2 اهداف اختصاصی.. 8

1-5 سوالات تحقیق.. 8

1-6 محدوده تحقیق.. 8

1-6-1 محدوده زمانی.. 8

1-6-2 محدوده مکانی 9

1-6-3 محدوده موضوعی.. 9

1-7 تعریف مفاهیم. 9

فصل دوم 11

2-1 مقدمه. 12

2-2  تعریف مزیت نسبی.. 13

2-3 تاریخچه مزیت نسبی.. 14

2-4 ضرورت بررسی مزیت نسبی.. 16

2-5 عوامل تعیین کننده مزیت نسبی.. 17

2-6 شاخص­های اندازه­گیری مزیت نسبی.. 19

2-7 مزیت نسبی محصولات کشاورزی.. 24

2-8 پیشینه تحقیق.. 26

فصل سوم. 36

3-2 منطقه مورد مطالعه. 37

3-3 فرضیه­های تحقیق.. 39

3-4 روش تحقیق.. 39

3-5 قیمت سایه­ای برای محصولات و نهاده­ها 41

فصل چهارم. 43

4-1-بحث و نتیجه­گیری.. 44

فصل پنجم 51

5-1 خلاصه. 52

5-2 پیشنهادات و راهکارهای بهبود. 54

منابع و ماخذ: 55

فهرست جداول

جدول4-1قیمت نهاده های قابل تجارت   45

جدول4-2هزینه ی نهاده های غیرقابل تجارت برای یک هکتار کشت دوم محصولات منتخب شهرستان رودبار..46

جدول4-3 هزینه ی نهاده های قابل تجارت بر اساس pppمطلق(ریال)……………46

جدول4-2هزینه ی نهاده های غیرقابل تجارت بر اساس pppنسبی(ریال)…..47

جدول4-5تعیین مزیت نسبی تولید محصولات منتخب براساسpppمطلق 47

جدول4-6تعیین مزیت نسبی تولید محصولات منتخب براساسpppنسبی 47

جدول4-7مقادیرEAL،SAIوAAIبرای سال زراعی92-91 49

 

فهرست شکل‌ها

 شکل3-1نقشه شهرستان رودبار به تفکیک بخش 38

 

 

راهنمای خرید و دانلود فایل

برای پرداخت، از کلیه کارتهای عضو شتاب میتوانید استفاده نمائید.

بعد از پرداخت آنلاین لینک دانلود فعال و نمایش داده میشود ، همچنین یک نسخه از فایل همان لحظه به ایمیل شما ارسال میگردد.

در صورت بروز  هر مشکلی،میتوانید از طریق تماس با ما  پیغام بگذارید و یا در تلگرام با ما در تماس باشید، تا شکایت شما مورد بررسی قرار گیرد.

برای دانلود فابل روی دکمه خرید و دانلود  کلیک نمایید.



برچسب‌ها :
ads

مطالب مرتبط


ديدگاه ها


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

8 + 16 =