تأثير هفت هفته تمرينات هوازي تداومي و تناوبي بر تركيب بدن و توان هوازي دانش‌آموزان دختر غير ورزشكار ۱۷-۱۳ ساله : پایان نامه کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی

هر دانشجویی که در مقطع تحصیلات تکمیلی، که شامل دوره های کارشناسی ارشد و دکتری است، مشغول به تحصیل باشد، بعد از اینکه تمام واحد های درسی تعیین شده را گذراند، موظف است برای تمام کردن دورۀ خود رساله و یا پایان نامه ای بنویسد و طی مراسمی رسمی که از قبل برنامه ریزی شده است، از آن دفاع کند و نمرۀ قبولی بگیرد. نوشتن پایان نامه برای دانشجوی کارشناسی ارشد تقریباً اولین تجربۀ علمی و پژوهشی جدی و روشمند است و دانشجو با نوشتن پایان نامه در واقع راه را برای پژوهش های بعدی اش هموار می کند. همۀ ما می دانیم که نوشتن یک پایان نامۀ خوب و دفاع کردن از آن آرزو و خواستۀ قلبی هر دانشجویی است، ولی شرایط موجود سبب شده است که متاسفانه هر روز از تعداد پایان نامه های کم نقص و خوب و استاندارد کاسته شود. همان طور که می دانید پایان نامه یا رساله نوعی پژوهش دانشگاهی است و بنابراین باید از بیشتر قواعدی که در حوزۀ پژوهش ها و تحقیقات آکادمیک وجود دارد پیروی کند و بتواند پیام خود را به گونه ای که رسا، علمی، مستدل و منطقی باشد، به مخاطبانش برساند. در همین راستا ما سعی کردیم پایان نامه های کارشناسی ارشد برتر از دانشگاه های معتبر کشور را برای کمک در نگارش پایان نامه به شما معرفی نماییم . در این قسمت پایان نامه ای با موضوع ” تأثير هفت هفته تمرينات هوازي تداومي و تناوبي بر تركيب بدن و توان هوازي دانش‌آموزان دختر غير ورزشكار ۱۷-۱۳ ساله ” برای شما دانشجویان ورزشکار و ورزش دوست عزیز تهیه شده است. همچنین با خواندن چکیده و فهرست می توانید با ساختار و بار علمی پایان نامه بیشتر آشنا شوید. این پایان نامه ها با دقت و وسواس خاصی توسط تیم دیجی لود تهیه و ارائه شده است تا شما دانشجویان گرامی با خیال آسوده از آنها بهره ببرید.

چکیده تأثير هفت هفته تمرينات هوازي تداومي و تناوبي بر تركيب بدن و توان هوازي دانش‌آموزان دختر غير ورزشكار ۱۷-۱۳ ساله

هدف از تحقيق حاضر، بررسي و مقايسه تأثير هفت هفته تمرينات هوازي تداومي و تناوبي بر توان هوازي و تركيب بدن دختران غير ورزشكار ۱۳ تا ۱۷ ساله مي‌باشد. بدين منظور ۲۲ دانش‌آموز غير ورزشكار با ميانگين سني ۲ ± ۱۵ سال،وزن۷۰۰/۴۹كيلوگرم، قد ۸۵/۱۵۸ سانتي‌متر و BMI79/19 كه تجربه‌اي در هيچ يك از رشته‌هاي ورزشي نداشته‌اند، انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه تمرين تداومي هوازي (۱۱ نفر) و تمرين تناوبي هوازي (۱۱نفر) تقسيم شدند.

هر كدام از دو گروه تجربي، به مدت ۷ هفته با ۳ جلسه تمرين در هفته به مدت هر جلسه ۳۰ دقيقه ـ گروه تمرين تداومي با شدت ۶۵-۶۰ درصد حداكثر ضربان قلب و گروه تمرين تناوبي با شدت ۷۵ -۷۰ درصد ـ به تمرين پرداختند.

در مرحله پيش آزمون و پس آزمون جهت سنجش توان هوازي از آزمون كوپر و تركيب بدن آنها با دستگاه آناليز تركيب بدن برآورد گرديد.

يافته‌هاي حاصل از اين پژوهش، نشان داد كه ۷ هفته تمرين تداومي هوازي، بر توان هوازي و تركيب بدن تأثير معني‌دار داشته است. همچنين هفت هفته تمرين تناوبي هوازي باعث تفاوت معني‌دار بر توان هوازي شده است ولي تأثير معني‌داري بر تركيب بدن نداشته است. در مقايسه اين دو روش با هم از نظر تأثير نوع تمرين بر توان هوازي و تركيب بدن نيز طبق يافته‌هاي پژوهش، مي‌توان گفت بين هفت هفته تمرين هوازي تداومي و تمرين هوازي تناوبي از لحاظ تركيب بدني و توان هوازي اختلاف معني‌داري وجود ندارد.

واژگان كليدي: دختران غير ورزشكار، تمرين تداومي هوازي، تمرين تناوبي هوازي، توان هوازي، تركيب بدن

اهداف تحقيق

هدف كلي

بررسي و مقايسه‌ي تأثير هفت هفته تمرينات هوازي تداومي و تناوبي بر تركيب بدني و توان هوازي دانش‌آموزان دختر غير ورزشكار ۱۳ تا ۱۷ ساله.

اهداف اختصاصي

بررسي هفت هفته تمرين هوازي تداومي بر تركيب بدني دانش‌آموزان دختر نوجوان غير ورزشكار.
بررسي هفت هفته تمرين هوازي تداومي بر توان هوازي دانش‌آموزان دختر نوجوان غير ورزشكار.
بررسي هفت هفته تمرين هوازي تناوبي بر تركيب بدني دانش‌آموزان دختر نوجوان غير ورزشكار.
بررسي هفت هفته تمرين هوازي تناوبي بر توان هوازي دانش‌آموزان دختر نوجوان غير ورزشكار.
مقايسه هفت هفته تمرين هوازي تناوبي و تداومي بر تركيب بدني دانش‌آموزان دختر نوجوان غير ورزشكار.
مقايسه هفت هفته تمرين هوازي تناوبي و تداومي بر توان هوازي دانش‌آموزان دختر نوجوان غير ورزشكار.

فرضيه‌هاي تحقيق

هفت هفته تمرين هوازي تداومي بر تركيب بدني دختران نوجوان غير ورزشكار اثر معني‌داري دارد.
هفت هفته تمرين هوازي تداومي بر توان هوازي دختران نوجوان غير ورزشكار اثر معني‌داري دارد.
هفت هفته تمرين هوازي تناوبي بر تركيب بدني دختران نوجوان غير ورزشكار اثر معني‌داري دارد.
هفت هفته تمرين هوازي تناوبي بر توان هوازي دختران نوجوان غير ورزشكار اثر معني‌داري دارد.
بين تأثير هفت هفته تمرين هوازي تداومي و تناوبي بر تركيب بدني اختلاف معني‌داري وجود دارد.
بين تأثير هفت هفته تمرين هوازي تداومي و تناوبي بر توان هوازي اختلاف معني‌داري وجود دارد.

قلمرو محدوديت‌هاي تحقيق

قلمرو تحقيق

پژوهش مورد نظر در بين دختران نوجوان ۱۳ تا ۱۷ ساله دبيرستاني انجام گرفت كه داراي هيچ سابقه‌ي ورزشي منطقي نبوده و ورزشكار محسوب نمي‌شوند و همچنين سالم و تندرست بوده‌اند و سابقه‌ي بيماري‌هاي قلبي، تنفسي، آسم و … نداشته‌اند.

تمرينات تناوبي و تداومي طراحي شده در قالب ۳۰ دقيقه دويدن گروه تداومي با شدت ۶۵ -۶۰ درصد حداكثر ضربان قلب و گروه تناوبي با توان ۷۵-۷۰ درصد حداكثر ضربان قلب به مدت هفت هفته، هر هفته ۳ جلسه در نظر گرفته شد.

محدوديت‌هاي قابل كنترل

آزمودني‌ها از بين دانش‌آموزان دختر غير ورزشكار دبيرستاني انتخاب شدند.
ابزار انداز‌ه‌گيري تركيب بدني استاندارد در نظر گرفته شده است.

محدوديت‌هاي غير قابل كنترل

عدم كنترل تغذيه روزانه آزمودني‌ها.
عدم امكان كنترل وضعيت روحي آزمودني‌ها و وجود تفاوت‌هاي شخصيتي در انجام تمرين‌ها با حداكثر انگيزه.
تفاوت در ويژگي‌هاي جسماني و ژنتيكي آزمودني‌ها.

ضرورت و اهميت

تأثير ورزش بر سلامتي جسم و روح و روان دانش‌آموزان حياتي بوده و فعاليت‌هاي ورزشي سبب توسعه‌ي مهارت‌هاي رواني ـ حركتي و افزايش آمادگي جسماني دانش‌آموزان مي‌شود و گامي مؤثر در ارتقاي بهداشت رواني دانش‌آموزان است. دانش‌آموزي كه قدرت و كارآيي لازم بدني را دارد قادر است وظايف و كارهاي روزانه‌ي خود را بدون احساس خستگي انجام دهد و توانايي لازم را براي گذراندن اوقات فراغت يا مقابله با پيش‌آمدهاي ناگهاني به دست آورد. چنين فردي از بيماري‌ها و نارسايي‌ها و نواقص جسماني به دور خواهد ماند و استقامت، چابكي، انعطاف‌پذيري و سرعت از ويژگي‌هاي اوست (شيرزادي، 1392).

طي بررسي‌هاي انجام شده، متأسفانه كودكان و نوجوانان به طور كامل فعال و با تحرك نيستند، پس ضروري است بچه‌ها به ورزش‌هايي بپردازند كه براي بهبود سلامتي و ارتقاي سطح سلامت آنها مفيد باشد. در همين راستا نكته‌ي مهم اين است كه اولياي مدارس با هماهنگي والدين با توجه به عوامل مختلفي مانند سن، توانايي فيزيكي، سابقه‌ي بيماري‌هاي خانوادگي و وضعيت سلامتي كودك، ورزش مناسب دانش‌آموز را انتخاب نمايند و يكي از اهداف اصلي متخصصان اين است كه بتوانند 30 دقيقه ورزش سبك و آرام را در اكثر روزهاي هفته دانش‌آموزان بگنجانند و به ايجاد فرهنگ سلامت در روحيه‌ي دانش‌آموزان كمك نمايند. لازم به ذكر است تحقيقات متعدد در مورد تأثير ورزش بر روي رشد و آمادگي جسماني و همچنين نشاط دختران نشان دادند كه دختراني كه ورزش مي‌كنند داراي بدني انعطاف‌پذير و فعال هستند (شيرزادي، 1392).

لذا با توجه به اهميت ورزش دانش‌آموزان و اثرات مفيد آن بر جنبه‌هاي مختلف سلامت افراد، مي‌توان به لزوم پرداختن به ورزش دختران دانش‌آموز كه مادران جامعه‌ي فردا مي‌باشند و سلامت آنها به سلامت عمومي جامعه كمك شاياني مي‌كند، پي‌برد و فقر حركتي را كه پيامد زندگي متمدن امروزي است و عامل بسياري از ناراحتي‌هاي جسمي و رواني از جمله بيماري سرخرگ كرونري، فشار خون بالا، چاقي، پوكي استخوان، ديابت، فشار رواني و بيماري بي‌خوابي و همچنين كمر درد مي‌باشد را به حداقل رسانيد و ريشه‌كن نمود (رجبي، 1384).

آمادگي جسماني كه عبارت از بالا بردن قابليت‌هاي جسماني فرد از طريق تمرينات مختلف ورزشي جهت دستيابي به اهداف مشخص سلامتي و قهرماني است و مي‌توان آن را به انجام دادن كارهاي روزمره بدون خستگي و صرف انرژي زياد نيز نسبت داد (آقا علي‌نژاد، 1391)، داراي اجزاء متعددي است كه از مهمترين فاكتورهاي آن استقامت قبلي ـ عروقي است، كه در تحقيقات انجام شده مشخص گرديده است كه پسران بر خلاف دختران از نظر وضعيت آمادگي قبلي تنفسي شرايط نسبتاً خوبي دارند و ميزان فقر حركتي در دختران بيشتر از پسران است و بايد براي كاهش آن چاره‌انديشي نمود (رجبي، 1384).

از طرفي تركيب بدن كه از ديگر فاكتورهاي آمادگي جسماني مرتبط با سلامتي است نيز با تمرينات هوازي قابل كنترل مي‌باشد، زيرا درصد بالاي چربي بدن عامل مهمي در فقدان آمادگي جسماني مرتبط با سلامتي است. افرادي كه وزن بدن آنها بر حسب سن و جنس و قامت از مقادير 10 تا 20 درصد وزن مطلوب خود اضافه وزن دارند به عنوان افراد چاق و افرادي كه 50 درصد بيشتر از وزن مطلوب خود اضافه وزن دارند به عنوان افراد فوق‌العاده چاق شناخته مي‌شوند (ساجدي، 13).

لذا در پژوهش حاضر به بررسي ارتباط بين انجام ورزش‌هاي هوازي تداومي و تناوبي بر استقامت قلبي تنفسي و تركيب بدني دختران نوجوان پرداخته مي‌شود تا از نتايج حاصل بتوان گامي در جهت ارتقاء سلامت و تندرستي آنان برداشت.